Bybelleesrooster – Dag 189

₂Die Here is 'n God wat baie begaan is oor sy volk,

'n God wat Hom wreek.

Die Here wreek Hom in sy gloeiende toorn,

die Here wreek Hom op sy teëstanders,

sy toorn ontvlam teen sy vyande.

₃Die Here is lankmoedig,

maar sy krag is groot:

Hy laat geen skuldige ongestraf nie.

Hy kom in rukwind en storm,

wolke is die stof onder sy voete.

₄Hy spreek die see aan en laat dit droog word,

Hy laat al die riviere opdroog.

Basan en Karmel verdor,

die groenigheid op die Libanon verwelk.

₅Berge bewe voor Hom,

heuwels wankel;

die aarde, die wêreld en almal wat daarin woon,

deins terug wanneer Hy verskyn.

₆Wie kan bly staan voor sy woede?

Wie kan sy gloeiende toorn weerstaan?

Sy gramskap breek deur soos 'n veldbrand.

Rotse word voor Hom uit uitmekaar gebreek.

₇Die Here is goed,

Hy is 'n toevlug in tyd van nood,

Hy sorg vir dié wat by Hom skuil.

₈Maar met 'n vloed wat alles meesleur,

vee Hy die plek weg waar Nineve lê,

jaag Hy sy vyande die duisternis in.

₉Wat julle ook al teen die Here bedink,

Hy maak dit tot niet.

Daar sal nie weer verdrukking wees nie.

₁₀Al is julle inmekaargevleg soos dorings,

en al is julle deurweek van drank,

julle sal soos kurkdroë stoppels verbrand word.

₁₁Daar het een uit jou gekom, Nineve,

wat kwaad bedink teen die Here,

planne wat nie sal slaag nie.

₁₂So sê die Here:

Al is hulle hoe sterk, hoe baie,

hulle sal afgemaai word en tot niet gaan.

Ek het jou verneder, my volk,

maar Ek sal jou nie weer verneder nie.

₁₃Ek breek nou die juk wat op jou is,

Ek vernietig die bande wat jou bind.

₁₄Maar oor jou, Nineve, beveel die Here:

“Jou naam sal nie meer genoem word nie!”

Ek vernietig die beelde in jou tempels,

Ek grawe jou graf, want dit is klaar met jou.

₁₅Kyk daar, oor die berge kom 'n boodskapper aangehardloop

wat goeie nuus aankondig:

Vier jou feeste, Juda,

betaal jou geloftes!

Die verdrukker sal nie weer deur jou land trek nie,

hy is verslaan, vernietig.

₁Daar kom iemand wat jou sal verjaag, Nineve:

bewaak jou vestings,

hou dop die pad,

maak jou gereed vir die stryd,

monster al jou kragte!

₂Die Here gaan die eer van Jakob, van Israel, herstel

soos dit vroeër was,

al is hulle kaal geplunder

en hulle wingerde verwoes.

₃Die skilde van Nineve se aanvallers is rooi geverf,

hulle soldate het rooi uniforms aan.

Wanneer hulle gereedmaak om te veg,

blink hulle strydwaens soos vuur

en swaai hulle die spiese.

₄Oor die paaie dreun die strydwaens,

hulle jaag oor die vlaktes;

hulle lyk soos fakkels,

soos blitse wat verbyskiet.

₅Nineve maak staat op sy bevelvoerders,

maar hulle struikel as hulle aanstorm.

Hulle hardloop na die stadsmuur toe,

maar die vyand se stormram staan al!

₆Die sluise van die kanale word oopgetrek,

en die paleis stort inmekaar.

₇Dit staan vas: Nineve word ontvolk,

sy inwoners word weggevoer,

sy slavinne kla soos duiwe wat koer

en slaan hulleself op die bors.

₈Nineve is soos 'n dam

waarvan die water uitloop.

“Staan, bly staan!” klink die bevel,

maar niemand draai om nie.

₉Die aanvallers roep: “Buit silwer, buit goud!

Die voorraad is onuitputlik,

daar is nie 'n einde aan mooi goed nie.”

₁₀Nineve is kaal geplunder, leeggedra, verniel,

sy mense is verslae, hulle knieë knak,

hulle kry krampe in die onderlyf,

almal is bleek van die skrik.

₁₁Waar is die lêplek van die leeus nou,

die jagveld van die jong leeus?

Waar is die leeu en sy wyfie

wat onbevrees met hulle welpies rondgeloop het?

₁₂Waar is die leeu wat gevang het vir sy kleintjies,

wat die nek van sy prooi vir sy wyfies gebreek het,

wat sy boerplek vol vleis gemaak het,

sy lêplek met wat hy gevang het?

₁₃Ek tree teen jou op, Nineve, sê die Here die Almagtige.

Ek laat jou strydwaens in vlamme opgaan,

die swaard sal jou dapper leeus afmaai,

Ek vee alles wat jy bymekaargemaak het, van die aarde af,

jou gesante sal nie meer gehoor word nie.

₁Ellende wag vir jou,

bloedbevlekte stad;

jy is vol bedrog,

gevul met buit,

jy hou nie op met roof nie!

₂Swepe klap,

wiele dreun,

perde jaag,

strydwaens vat net hier en daar grond;

₃ruiters galop,

swaarde blink,

spiese blits.

Daar is baie gewondes,

hope dooies,

ontelbare lyke:

mense struikel oor hulle!

₄Dit kom van die hoer Nineve se onsedelikheid,

die mooi vrou met haar toorkunste,

wat volke verwoes het met haar hoerery,

nasies met haar toorkunste.

₅Ek tree teen jou op, sê die Here die Almagtige:

Ek sal al jou klere uittrek,

Ek sal volke jou kaal liggaam laat sien,

koninkryke die skande van jou naaktheid.

₆Ek sal jou aan minagting prysgee,

Ek sal mis op jou gooi,

en van jou so 'n spektakel maak

₇dat elkeen wat jou sien,

van jou af sal padgee en sê:

“Nineve is verwoes!

Wie is daar wat hom jammer kry?

Waar sal ek gaan soek na

mense wat jou kan troos?”

₈Is jy beter as No-Amon,

die stad aan die Nyl,

omring deur water,

beskut deur massas water?

₉Wat hom sterk gemaak het, was Kus en Egipte,

en hulle wás sterk!

Sy bondgenote was Put en Libië.

₁₀Selfs No-Amon het 'n balling geword

en is in gevangenskap weggevoer;

ook sý babatjies is verpletter

op al die straathoeke;

sy aansienlikes is uitgeloot,

al sy vername manne is met kettings geboei.

₁₁Ook jý sal dronk raak en beneweld word,

ook jý sal soek na 'n skuilplek teen die vyand.

₁₂Al jou vestings is soos vyebome met ryp voorvye:

as die bome geskud word,

val die vye in die eter se mond!

₁₃Jou manskappe is soos vroumense.

Die poorte van jou land staan wawyd oop vir jou vyande,

vuur verteer jou sluitbalke.

₁₄Skep vir jou water vir die beleëring,

versterk jou vestings;

spring in die modder,

trap dit tot klei,

gryp die steenvorm!

₁₅Selfs dáár sal die vuur jou verteer,

die swaard jou uitroei,

jou vernietig asof jy 'n sprinkaan is.

Word so baie soos sprinkane,

vermeerder soos sprinkaanswerms!

₁₆Jy het mos meer handelaars gehad

as wat daar sterre aan die hemel is.

Maar as sprinkane vervel het, vlieg hulle weg,

₁₇en jou wagte is soos treksprinkane,

jou bevelhebbers is soos 'n swerm sprinkane

wat op die klipmure sit solank dit koud is,

maar as die son opkom, vlieg hulle weg

en niemand weet waarheen nie!

₁₈Jou regeerders sluimer, koning van Assirië,

jou vername mense slaap,

jou manskappe is verstrooi op die berge

en daar is niemand wat hulle bymekaarmaak nie.

₁₉Jy is verwoes, en jy sal nie herstel nie,

jou wond is dodelik;

almal wat die tyding oor jou verneem,

klap hande daaroor,

want wie het nie almal voortdurend

onder jou wreedhede gely nie?