Bybelleesrooster – Dag 284

₅₇Die mense wat vir Jesus gevange geneem het, het Hom weggelei na Kajafas, die hoëpriester, waar die skrifgeleerdes en die familiehoofde bymekaargekom het. ₅₈Petrus het op 'n afstand agter Hom aan gegaan tot by die binnehof van die hoëpriester se woning. Hy het ingegaan en daar by die wagte gaan sit om te kyk hoe dit afloop.

₅₉Die priesterhoofde en die hele Joodse Raad het vals getuienis teen Jesus probeer kry sodat hulle Hom kon doodmaak. ₆₀Baie vals getuies het na vore gekom, en tog kon die Raad niks teen Hom vind nie. Eindelik het daar twee vorentoe gekom ₆₁en gesê: “Hierdie man het gesê: Ek kan die tempel van God afbreek en in drie dae weer opbou.”

₆₂Toe staan die hoëpriester op en sê vir Hom: “Verweer jy jou glad nie? Wat van die getuienis wat hierdie mense teen jou inbring?”

₆₃Maar Jesus het niks gesê nie. Die hoëpriester sê toe vir Hom: “Ek stel jou onder 'n eed by die lewende God dat jy vir ons moet sê: Is jy die Christus, die Seun van God?”

₆₄Jesus antwoord hom: “Dit is soos u sê. Daarby sê Ek vir julle:

₆₅Toe skeur die hoëpriester uit verontwaardiging sy klere en sê: “Hy het God gelaster. Waarvoor het ons nog getuies nodig? Daar het julle nou net die godslasterlike woorde gehoor. ₆₆Wat dink julle?”

Hulle het geantwoord: “Hy verdien die dood!”

₆₇Toe het hulle in sy gesig gespoeg en Hom met die vuis geslaan. Hulle het Hom geklap ₆₈en gesê: “Jy is mos 'n profeet, Christus! Sê vir ons, wie het jou geslaan?”

₆₉Petrus het buite in die binnehof gesit toe 'n diensmeisie na hom toe kom en sê: “Jy was ook saam met Jesus die Galileër.”

₇₀Maar hy het dit voor almal ontken: “Ek weet nie waarvan jy praat nie.”

₇₁Hy gaan toe na die uitgang van die binnehof. Daar sien 'n ander diensmeisie hom en sê vir dié wat daar staan: “Hierdie man was saam met Jesus van Nasaret.”

₇₂Weer het Petrus dit ontken en met 'n eed gesê: “Ek ken die man nie!”

₇₃'n Rukkie later kom die manne wat daar staan, na Petrus toe en sê: “Dit is waar, jy is ook een van hulle. 'n Mens kan dit aan jou spraak hoor.”

₇₄Toe begin hy vloek, en hy sweer: “Ek ken die man nie!”

₇₅En op daardie oomblik het daar 'n haan gekraai. Toe val dit Petrus by wat Jesus gesê het: “Voordat die haan kraai, sal jy My drie maal verloën.” En hy het buitentoe gegaan en bitterlik gehuil.

₁Die môre vroeg het al die priesterhoofde en die familiehoofde van die volk die besluit geneem om Jesus dood te maak. ₂Hulle het Hom geboei en Hom toe weggebring en aan Pilatus, die goewerneur, uitgelewer.

₃Toe Judas, die verraaier, sien dat Jesus tot die dood veroordeel is, het hy spyt gekry. Hy het die dertig silwermuntstukke teruggebring na die priesterhoofde en die familiehoofde toe ₄en vir hulle gesê: “Ek het gesondig. Ek het 'n onskuldige man verraai.”

Maar hulle antwoord: “Wat het ons daarmee te doen? Dit is jou saak!”

₅Judas het toe die geld in die tempel in gegooi, weggeloop en homself gaan ophang.

₆Die priesterhoofde het die geld opgetel en gesê: “Dit is nie geoorloof om dit in die tempelfonds te stort nie, want dit is bloedgeld.”

₇Hulle besluit toe om daarmee die grond van die pottebakker te koop as 'n begraafplaas vir vreemdelinge.

₈Daardie stuk grond word tot vandag toe nog Bloedgrond genoem.

₉Toe is die woord vervul wat die Here deur die profeet Jeremia gesê het:

“En hulle het die dertig silwermuntstukke geneem, dit is die prys wat die Israeliete ooreengekom het om vir hom te betaal, ₁₀en hulle het dit uitbetaal vir die grond van die pottebakker. So het die Here dit aan my opgedra.”

₁₁Jesus is voor die goewerneur gebring en dié vra Hom: “Is jy die koning van die Jode?”

Jesus antwoord: “Dit is soos u sê.”

₁₂Op die beskuldigings van die priesterhoofde en die familiehoofde het Hy niks geantwoord nie.

₁₃Toe sê Pilatus vir Hom: “Hoor jy nie waarvan hulle jou alles beskuldig nie?”

₁₄Maar Jesus het hom op geen enkele woord 'n antwoord gegee nie, sodat die goewerneur baie verbaas was.

₁₅Die goewerneur het die gewoonte gehad om elke paasfees vir die mense een gevangene van hulle eie keuse los te laat. ₁₆In daardie tyd was daar 'n berugte gevangene met die naam Jesus Barabbas. ₁₇Aangesien die mense tog bymekaar was, het Pilatus hulle gevra: “Wie wil julle hê moet ek vir julle loslaat: Jesus Barabbas of Jesus wat Christus genoem word?” ₁₈Hy het geweet dat die priesterhoofde Hom uit afguns uitgelewer het.

₁₉Terwyl Pilatus op die regbank sit, het sy vrou vir hom 'n boodskap gestuur: “Moet tog niks met daardie onskuldige man te doen hê nie, want ek het vannag 'n vreeslike droom oor hom gehad.”

₂₀Intussen het die priesterhoofde en die familiehoofde die mense oorgehaal om vir Barabbas vrylating te vra en vir Jesus die dood.

₂₁Die goewerneur vra hulle toe: “Watter een van die twee wil julle hê moet ek vir julle loslaat?”

“Barabbas!” antwoord hulle.

₂₂Pilatus sê vir hulle: “Wat moet ek dan doen met Jesus wat Christus genoem word?”

“Kruisig hom!” skreeu hulle almal.

₂₃Hy vra: “Watter kwaad het hy dan gedoen?”

Maar hulle skreeu nog harder: “Kruisig hom!”

₂₄Toe Pilatus sien dit help niks nie en dat daar eerder 'n oproer kom, het hy water gevat en voor die skare sy hande gewas en gesê: “Ek is onskuldig aan die bloed van hierdie man. Dit is julle verantwoordelikheid.”

₂₅Toe antwoord die hele volk: “Laat die skuld vir sy bloed op ons en ons kinders rus!”

₂₆Pilatus het Barabbas toe vir hulle losgelaat; maar Jesus het hy laat gesel en Hom oorgelewer om gekruisig te word.

₂₇Daarna vat die soldate van die goewerneur vir Jesus in die ampswoning in en bring die hele leërafdeling rondom Hom bymekaar. ₂₈Hulle trek toe sy klere uit en gooi Hom 'n pers mantel om. ₂₉Hulle vleg 'n doringkroon en sit dit op sy kop en gee Hom 'n stok in sy regterhand. Toe bespot hulle Hom deur voor Hom te buig en te sê: “Ons groet u, Koning van die Jode!” ₃₀Hulle het op Hom gespoeg en die stok gevat en Hom oor die kop geslaan. ₃₁Nadat hulle Hom klaar bespot het, het hulle die mantel uitgetrek en weer sy eie klere vir Hom aangetrek. Toe lei hulle Hom weg om Hom te kruisig.

₃₂Toe hulle uitgaan, kry hulle 'n man van Sirene met die naam Simon, en hulle het hom gekommandeer om Jesus se kruis te dra. ₃₃Hulle kom toe by 'n plek wat Golgota genoem word; dit beteken Kopbeenplek. ₃₄Daar het hulle Hom 'n mengsel van wyn en gal gegee om te drink, maar toe Hy dit proe, wou Hy dit nie drink nie.

₃₅Hulle het Hom gekruisig en sy klere verdeel deur te loot. ₃₆Daarna het hulle gaan sit en by Hom wag gehou.

₃₇Bokant sy kop het hulle die aanklag teen Hom in skrif aangegee: “Dit is Jesus, die koning van die Jode.” ₃₈Saam met Hom het hulle ook twee rowers gekruisig, een regs en die ander een links van Hom.

₃₉Die mense wat daar verbygeloop het, het Jesus gelaster. Hulle het die kop geskud ₄₀en gesê: “Jy wat die tempel afbreek en in drie dae opbou! Red jouself as jy die Seun van God is, en kom van die kruis af!”

₄₁Net so het die priesterhoofde saam met die skrifgeleerdes en die familiehoofde ook gespot en gesê: ₄₂“Ander het hy gered, maar homself kan hy nie red nie. Hy is mos die koning van Israel! Laat hy nou van die kruis afkom en ons sal in hom glo. ₄₃Hy het op God vertrou; laat God hom nou red as Hy dan behae in hom het. Hy het immers gesê hy is die Seun van God!”

₄₄Op dieselfde manier het die rowers wat saam met Hom gekruisig is, Hom ook beledig.

₄₅Van twaalfuur af het daar duisternis oor die hele land gekom, en dit het tot drie-uur geduur. ₄₆Teen drie-uur het Jesus hard uitgeroep: “Eli, Eli, lemá sabagtani?” Dit is: My God, my God, waarom het U My verlaat?

₄₇Party van dié wat daar gestaan het, het dit gehoor en gesê: “Hy roep vir Elia.”

₄₈Een van hulle hardloop toe gou, vat 'n spons en maak dit vol suur wyn en hou dit op 'n stok vir Hom om te drink. ₄₉Maar die ander sê: “Wag, laat ons kyk of Elia hom kom red.”

₅₀Jesus het weer hard uitgeroep en die laaste asem uitgeblaas.

₅₁Op daardie oomblik het die voorhangsel van die tempel van bo tot onder middeldeur geskeur. Die aarde het geskud, en die rotse het uitmekaar gebars. ₅₂Grafte het oopgegaan, en baie gelowiges wat dood was, is opgewek, ₅₃en hulle het uit hulle grafte uitgegaan. Na Jesus se opstanding het hulle in die heilige stad gekom, waar hulle aan baie mense verskyn het.

₅₄Toe die offisier en die soldate wat saam met hom vir Jesus bewaak het, die aardbewing sien en die dinge wat gebeur, het hulle baie bang geword en gesê: “Hierdie man was werklik die Seun van God.”

₅₅Daar was ook baie vroue wat op 'n afstand gestaan en kyk het. Dit is hulle wat vir Jesus van Galilea af gevolg en vir Hom gesorg het. ₅₆Onder hulle was Maria Magdalena, Maria die moeder van Jakobus en Josef, en die moeder van die seuns van Sebedeus.

₅₇Laat die middag het daar 'n ryk man aangekom. Dit was Josef van Arimatea, wat self ook 'n volgeling van Jesus was. ₅₈Hy het na Pilatus toe gegaan en die liggaam van Jesus gevra, en Pilatus het beveel dat dit vir hom gegee moet word.

₅₉Josef het die liggaam geneem en dit in skoon linne toegedraai ₆₀en dit daarna neergelê in sy eie nuwe graf wat hy in die rots uitgekap het. Hy het 'n groot klip voor die ingang van die graf gerol en weggegaan. ₆₁Maria Magdalena en die ander Maria was ook daar en het reg voor die graf gesit.

₆₂Die volgende dag, die dag na die Vrydag, het die priesterhoofde en die Fariseërs by Pilatus gekom ₆₃en vir hom gesê: “Meneer, ons onthou dat toe daardie bedrieër nog geleef het, hy gesê het: ‘Na drie dae sal ek uit die dood opgewek word.’ ₆₄Gee dan bevel dat die graf drie dae veilig bewaak word, sodat sy dissipels hom nie dalk kom steel en vir die mense vertel: ‘Hy is uit die dood opgewek’ nie. Dan sal die tweede bedrog erger wees as die eerste.”

₆₅Pilatus antwoord hulle: “Hier is vir julle 'n wag; gaan beveilig die graf so goed as julle kan.”

₆₆Hulle het toe gegaan en die graf beveilig deur die klip te verseël en die wag daar te laat bly.

₁Na die sabbatdag, toe dit die Sondagmôre begin lig word, het Maria Magdalena en die ander Maria na die graf gaan kyk.

₂Skielik was daar 'n geweldige aardbewing. 'n Engel van die Here het van die hemel af gekom, na die graf toe gegaan, die klip weggerol en daarop gaan sit. ₃Sy voorkoms was so blink soos weerlig en sy klere so wit soos sneeu. ₄Van skrik vir hom het die wagte gebewe en soos dooies geword.

₅Toe sê die engel vir die vroue: “Julle moet nie bang wees nie. Ek weet julle soek Jesus wat gekruisig is. ₆Hy is nie hier nie, want Hy is uit die dood opgewek, soos Hy gesê het. Kom nader en kyk: daar is die plek waar Hy gelê het. ₇Gaan gou en sê vir sy dissipels: ‘Hy is uit die dood opgewek, en Hy gaan julle vooruit na Galilea toe. Daar sal julle Hom sien.’ Dit is wat ek vir julle moes sê.”

₈Hulle het toe haastig van die graf af weggegaan, bang maar baie bly, en hulle het gehardloop om dit aan die dissipels te vertel.

₉Skielik het Jesus daar voor die vroue gestaan en hulle gegroet. Hulle het nader gekom, sy voete gegryp en Hom aanbid. ₁₀Toe sê Jesus vir hulle: “Moenie bang wees nie. Gaan sê vir my broers hulle moet na Galilea toe gaan, en daar sal hulle My sien.”

₁₁Terwyl die vroue op pad was, kom party van die wagte in die stad aan en vertel vir die priesterhoofde alles wat gebeur het. ₁₂Die priesterhoofde het saam met die familiehoofde vergader en die volgende plan gemaak. Hulle het vir die soldate 'n groot som geld gegee ₁₃en gesê: “Julle moet sê: ‘Sy dissipels het in die nag gekom en sy liggaam gesteel terwyl ons geslaap het.’ ₁₄En as die goewerneur daarvan hoor, sal ons hom tevrede stel en sorg dat julle nie bekommerd hoef te wees nie.”

₁₅Die wagte het toe die geld gevat en gemaak soos hulle voorgesê is.

Hierdie storie word tot vandag toe onder die Jode vertel.

₁₆Die elf dissipels het na Galilea toe gegaan na die berg waarheen Jesus hulle beveel het om te gaan. ₁₇Toe hulle Hom sien, het hulle Hom aanbid, hoewel party getwyfel het. ₁₈Jesus kom toe nader en sê vir hulle: “Aan My is alle mag gegee in die hemel en op die aarde. ₁₉Gaan dan na al die nasies toe en maak die mense my dissipels: doop hulle in die Naam van die Vader en die Seun en die Heilige Gees, en ₂₀leer hulle om alles te onderhou wat Ek julle beveel het. En onthou: Ek is by julle al die dae tot die voleinding van die wêreld.”