Jesus – Dag 19

Gister het ons besin oor die behoefte aan verlossing en die realiteit van die menslike toestand: niemand is goed, volmaak of sonder sonde nie. Met verlossing deur Jesus Christus kom vryheid van sonde en die vermoë om God se gebooie te gehoorsaam. Deur sy gebooie te onderhou, weet ons dat ons Hom waarlik ontmoet het, maar ons is egter steeds verantwoordelik om aktief die bose en dit wat verkeerd is te weerstaan, en te kies om die regte pad te bewandel. Soos ons geestelik volwasse word, leer ons dat om ‘n leuen te vertel sonde is, en om ‘n moord te pleeg ook sonde is, en alhoewel ons mag dink dat om leuens te vertel nie so erg is as om moord te pleeg nie, ontdek ons dat in die oë van God is beide sonde ewe onaanvaarbaar, en “die loon wat die sonde gee, is die dood”. (Romeine 6:23)

God leer ons voortdurend in sy Woord wat sy standaarde is. In Filippense 4:8 lees ons: ” … alles wat waar is, alles wat edel is, alles wat reg is, alles wat rein is, alles wat mooi is, alles wat prysenswaardig is – watter deug of lofwaardige saak daar ook mag wees – daarop moet julle julle gedagtes rig.” Probeer ons werklik om hierdie woorde uit te leef? Of: Daarom moet julle die aardse dinge doodmaak wat nog deel van julle lewe is: onsedelikheid, onreinheid, wellus, slegte begeertes, en gierigheid, wat afgodery is.” (Kolossense 3:5) “Maar nou moet julle al hierdie dinge laat staan: woede, haat, nyd en gevloek. Vuil taal moet daar nie uit julle mond kom nie, en moenie vir mekaar lieg nie. … ” (Kolossense 3:8-9)

Ons almal sondig op verskillende maniere. Soos die sonde ‘n groter wurggreep op ons het, word die las swaarder, en soos ‘n dwelmverslaafde gaan ons sondaars terug vir meer, wat die las nog swaarder maak en die probleem vergroot. Sonde beroof ons van lewensvreugde, want dit vernietig ons vrede. Soms laat God toe dat iets in ons lewens gebeur wat ons tot stilstand bring en ons wys dat ons afgedwaal het van die pad wat na die lewe lei. Selfs wanneer God ons vergewe, mag daar nog gevolge wees as gevolg van vorige dade, en sommige mense verstaan dit as God se straf.

So byvoorbeeld kan ‘n moeder wat dwelms gebruik het gedurende swangerskap geboorte gee aan ‘n misvormde baba, of haar kindjie vroeg na geboorte verloor, self al het sy haar sondes bely en God om vergifnis gevra. Die Here vergewe ons as ons waarlik ons sondes bely, maar Hy neem nie noodwendig altyd die gevolge van die sonde weg nie. “Is dit nie op bevel van die Allerhoogste dat die kwaad sowel as die goeie te voorskyn kom nie? Wat kla ‘n mens oor sy lewe? Hy moet liewer sy sonde oorwin. (Klaagliedere 3:38-39)

Hoe ons hierop reageer is belangrik. Wat kan ons doen wanneer ons besef dat ons gesondig het?

Ons moet onthou dat Jesus Christus ons Hoëpriester en Middelaar is en dat Hy op hierdie aarde geleef, versoekings beleef en tog nie gesondig het nie. Hy sal ons saak stel en ons in staat stel om sonder sonde voor God te verskyn, gereinig deur sy bloed. Voor God moet ons ons sondes bely “… Hy is getrou en regverdig, Hy vergewe ons ons sondes en reinig ons van alle ongeregtigheid.” (1 Johannes 1:9)