1 Samuel 24

₁Dawid het weggegaan uit die Maon-woestyn en hy het in die berge by die stad En-Gedi gaan bly. ₂Toe Saul terugkom nadat hy teen die Filistyne gaan veg het, het die mense vir hom gesê dat Dawid in die woestyn by En-Gedi is. ₃Saul het 3 000 manne uit al die Israeliete gekies en hulle het vir Dawid en sy manne gaan soek. Hulle was naby die Klipbok-rotse. ₄Saul het by skaapkrale gekom en daar was 'n grot. Hy het in die grot ingegaan om hom te ontlas. Dawid en sy manne het agter in die grot gesit. ₅Dawid se manne sê toe vir hom: “Die Here sê vandag vir jou: ‘Ek gee jou vyand vir jou, daar is hy. Jy mag met hom doen wat jy wil.’ ”

Dawid het nader gegaan en hy het stilletjies 'n punt van Saul se bo-kleed afgesny. ₆Maar daarna was hy jammer dat hy dit gedoen het. ₇Hy het vir sy manne gesê: “Die Here moet my keer, ek wil niks verkeerd doen aan my koning nie, hy is die gesalfde van die Here. Ek wil nie iets verkeerd doen teen hom nie, want hy is die gesalfde van die Here.”

₈Dawid het met sy manne gepraat en hy het hulle gekeer, hulle het nie vir Saul aangeval nie. Saul het klaargemaak en toe het hy uitgegaan uit die grot en verder gegaan. ₉Dawid het daarna opgestaan en uitgegaan uit die grot en hy het vir Saul geskree: “Meneer die koning!”

Toe Saul omkyk, het Dawid gekniel en laag gebuig, sy gesig was teen die grond. ₁₀Dawid het vir Saul gesê: “Hoekom luister jy wanneer mense sê ek is jou vyand? ₁₁Jy het self gesien die Here het jou vandag vir my gegee daar in die grot, en as ek wou, dan kon ek jou doodgemaak het. Maar ek het jou nie doodgemaak nie, ek het gesê ek sal nie iets verkeerd doen teen my koning nie, want jy is die gesalfde van die Here.

₁₂“My vader, kyk hier, hier is die punt van jou bo-kleed in my hand. Ja, ek het die punt van jou bo-kleed afgesny, maar ek het jou nie doodgemaak nie. Jy kan sien ek is nie jou vyand nie, en jy moet dit weet, maar jy jaag my om my dood te maak. ₁₃Ek bid dat die Here sal sê wie het reg gedoen, ek of jy. Ek bid ook dat Hy jou sal straf oor wat jy aan my doen, maar ek self sal niks doen teen jou nie. ₁₄Die mense sê altyd: ‘Slegte mense doen slegte dinge,’ maar ek self sal niks doen teen jou nie. ₁₅Nou vra ek: Hoekom het jy, die koning van Israel, vir my gevolg en gejaag? Want ek beteken niks, ek is soos 'n dooie hond, soos 'n vlooi. ₁₆Die Here sal die regter wees, Hy sal sê wie het reg gedoen, ek of jy. Hy sal sien en Hy sal vir my 'n getuie wees teen jou. Hy sal sê ek het reg gedoen.”

₁₇Toe Dawid dit klaar vir Saul gesê het, het Saul gevra: “My seun Dawid, is dit jy wat praat?”

En Saul het hard begin huil. ₁₈Hy het vir Dawid gesê: “Jy is reg, ek het verkeerd gedoen. Jy het goed gedoen aan my en ek het slegte dinge gedoen aan jou. ₁₉Jy het vandag gewys dat jy goed doen aan my. Jy het my nie doodgemaak toe die Here my vir jou gegee het nie. ₂₀Niemand sal sy vyand vry laat weggaan wanneer hy hom kry nie, maar jy het dit met my gedoen. Ek bid dat die Here goed sal wees vir jou. ₂₁En nou, ek weet baie goed dat jy koning sal word en dat jy lank koning sal wees. ₂₂Jy moet vir my belowe dat jy nie my nageslag sal doodmaak en nie my naam sal laat verdwyn uit my familie nie. Die Here moet die getuie wees.”

₂₃Dawid het dit vir Saul belowe, en Saul het na sy huis gegaan. Dawid en sy manne het opgegaan in die berge.