Handelinge 14

₁In Ikonium het dit op dieselfde manier gebeur: Hulle het die Joodse •sinagoge binnegegaan en so gepreek dat 'n groot aantal Jode en Grieke gelowig geword het. ₂Maar die ongelowige Jode het die heidene opgesweep en hulle gemoedere vergiftig teen die broers. ₃Tog het die •apostels 'n geruime tyd daar deurgebring en met vrymoedigheid gepreek – vol vertroue in die Here, wat die boodskap van sy genade bevestig het deur te beskik dat tekens en wonders deur hulle toedoen gebeur. ₄Maar die inwoners van die stad was verdeeld – sommige het hulle by die Jode geskaar en ander by die apostels. ₅Toe daar van die heidene sowel as die Jode, en ook hulle leiers, 'n aanslag kom om die apostels aan te rand en te stenig, ₆het hulle dit te wete gekom en na die Likaoniese stede, Listra en Derbe, en die omliggende streke gevlug ₇en daar die evangelie bly verkondig.

₈In Listra het daar 'n man gesit wat nie sy voete kon gebruik nie. Hy was van sy geboorte af verlam en kon nooit loop nie. ₉Hy het na Paulus se woorde geluister. Paulus het stip na hom gekyk, en toe hy sien dat hy die geloof het om genees te word, ₁₀het hy met 'n harde stem uitgeroep: “Staan op, regop op jou voete!” En hy het opgespring en begin rondstap. ₁₁Toe die skare sien wat Paulus gedoen het, roep hulle in Likaonies uit: “Die gode het soos mense geword en na ons afgedaal!” ₁₂Vir Barnabas het hulle Zeus genoem en vir Paulus, omdat hy die woordvoerder was, Hermes. ₁₃Die priester van Zeus, wie se tempel net buite die stad was, het bulle en blomkranse na die stadspoorte gebring en wou saam met die skares 'n offer bring. ₁₄Toe die •apostels Barnabas en Paulus daarvan hoor, het hulle hulle klere geskeur, tussen die skare ingespring en geskreeu: ₁₅“Mense, waarom doen julle dit? Ons is ook in alle opsigte mense, net soos julle! Ons verkondig aan julle die evangelie dat julle van hierdie nuttelose dinge moet wegdraai na die lewende God, wat die hemel en die aarde en die see en alles daarin gemaak het. ₁₆Al die heidennasies het Hy in vorige geslagte toegelaat om op hulle eie paaie te gaan, ₁₇maar tog het Hy geen onduidelike getuienis van Homself gegee nie, deur goeie dinge te doen: Hy het uit die hemel aan julle reën en vrugbare seisoene gegee, en julle liggame met kos en julle harte met vreugde gevul.” ₁₈Maar selfs al het hulle dit gesê, het hulle beswaarlik die skare daarvan weerhou om offers aan hulle te bring.

₁₉Maar daar het Jode uit Antiogië en Ikonium aangekom en die skare oorgehaal. Hulle het Paulus gestenig en hom uit die stad gesleep, omdat hulle gedink het hy is dood. ₂₀Maar toe die dissipels rondom hom gaan staan, het hy opgestaan en die stad binnegegaan. Die volgende dag het hy saam met Barnabas na Derbe vertrek.

₂₁Nadat hulle die evangelie in daardie stad verkondig en 'n redelike aantal dissipels gewerf het, het hulle na Listra, Ikonium en Antiogië teruggekeer. ₂₂Hulle het die dissipels geestelik versterk, hulle aangemoedig om in die geloof te volhard en gesê: “Ons moet deur baie ontberings heen in die •koninkryk van God ingaan.” ₂₃Hulle het in elke •gemeente vir hulle ouderlinge aangestel, en nadat hulle gebid en gevas het, hulle opgedra aan die Here in wie hulle nou geglo het. ₂₄Nadat hulle deur Pisidië gereis het, het hulle na Pamfilië gegaan, ₂₅waar hulle in Perge die woord verkondig het. Daarna het hulle na Attalië afgereis, ₂₆en daarvandaan gevaar na Antiogië, waar hulle vroeër aan die genade van God opgedra is vir die werk wat hulle nou voltooi het. ₂₇Met hulle aankoms het hulle die gemeente saamgeroep en vertel van alles wat God met hulle gedoen het, en dat Hy vir die heidene 'n deur tot die geloof oopgemaak het. ₂₈Hulle het 'n lang tyd saam met die dissipels daar deurgebring.