1 Makkabeërs 16

₁Johannes het toe opgekom van Geser af en vir Simon, sy vader, vertel wat Kendebeus gedoen het. ₂Simon het sy twee oudste seuns, Judas en Johannes, geroep en vir hulle gesê: “Ek, my broers en die huis van my vader het van jongs af tot vandag toe Israel se oorloë geveg en deur ons toedoen baie kere daarin geslaag om Israel te red. ₃Nou is ek al te oud, maar deur die genade is julle nou oud genoeg. Neem my en my broer se plek in. Gaan uit en veg vir ons volk, en mag die Hulp uit die hemel met julle wees.”

₄Hy het twintigduisend soldate en perderuiters uit die land gekies en hulle het opgetrek teen Kendebeus en in Modeïn oornag. ₅Hulle het vroeg die oggend opgestaan en op die vlakte uitgegaan. En kyk, 'n groot leërmag voetsoldate en perderuiters het hulle tegemoetgekom; daar was egter 'n spruit tussen hulle. ₆Hy en sy voetsoldate het teenoor hulle stelling ingeneem. Toe hy sien dat sy voetsoldate bang was om die spruit oor te steek, het hy dit eerste oorgesteek. Toe sy manskappe hom sien, het hulle dit agter hom aan oorgesteek. ₇Hy het die voetsoldate verdeel, met die perderuiters in die middel van die voetsoldate, want die teenstanders se perderuiters was geweldig baie. ₈Hulle het op die trompette geblaas, en Kendebeus en sy leërafdeling is op die vlug gejaag en baie van hulle is gewond en het gesneuwel. Dié wat oorgebly het, het na die vesting gevlug. ₉Judas, Johannes se broer, is toe gewond, maar Johannes het hulle agtervolg totdat hy aangekom het in Kedron, wat deur Kendebeus gebou is. ₁₀Hulle het na die torings in die velde van Asdod gevlug. Hy het Asdod aan die brand gesteek en ongeveer tweeduisend van hulle manskappe het gesneuwel. Hy het in vrede na Juda teruggekeer.

₁₁Ptolemeus, seun van Abubus, is as generaal oor die vlakte van Jerigo aangestel. Hy het baie silwer en goud gehad, ₁₂want hy was die skoonseun van die hoëpriester. ₁₃Hy het 'n hoogmoedige hart gehad en wou beheer oor die land verkry. Hy het toe besluit om Simon en sy seuns op verraderlike wyse uit die weg te ruim. ₁₄Simon was besig om die stede in die land te besoek en na hulle behoeftes om te sien. Hy het na Jerigo toe afgegaan – hy en Mattatias en Judas, sy seuns, in die honderd-sewe-en-sewentigste jaar in die elfde maand (dit is die maand Sebat).

₁₅Die seun van Abubus het hulle op verraderlike wyse in die klein vesting met die naam Dok, wat hy gebou het, ontvang. Hy het vir hulle 'n groot fuifparty aangebied en sy manne daar versteek. ₁₆Toe Simon en sy seuns dronk was, het Ptolemeus en sy manskappe opgestaan, hulle wapens gevat en in die banketsaal op Simon afgestorm en hom, sy twee seuns en sommige van sy knegte doodgemaak. ₁₇Hy het 'n daad van groot troueloosheid gepleeg en goed met kwaad vergeld.

₁₈Ptolemeus het hierdie dinge neergeskryf en aan die koning gestuur sodat hy vir hom leërmagte kon stuur as hulp en hulle land en stede aan Ptolemeus kon oorlewer. ₁₉Hy het ander manne na Geser gestuur om Johannes uit die weg te ruim en briewe aan die bevelvoerders oor duisend gestuur om na hom te kom sodat hy vir hulle silwer, goud en geskenke kon gee. ₂₀Hy het ook ander manskappe gestuur om Jerusalem en die tempelberg in te neem. ₂₁Maar iemand het vooruit gehardloop en in Geser aan Johannes vertel dat sy vader en sy broers gesterf het, en gesê: “Ptolemeus het mense gestuur om jou ook dood te maak.” ₂₂Toe hy dit hoor, was hy erg geskok. Hy het die manskappe wat gekom het om hom dood te maak, gevange geneem en hulle doodgemaak, want hy het geweet dat hulle hom wou doodmaak.

₂₃Die res van Johannes se verhaal – sy oorloë, sy dapper dade wat hy verrig het, die herbou van die mure wat hy onderneem het en sy prestasies – ₂₄kyk, dit is opgeteken in die •boekrol oor die dae van sy hoëpriesterskap, vanaf die tyd toe hy ná sy vader hoëpriester geword het.