Numeri 15

₁Daarna het die Here met Moses gepraat en gesê: ₂“Praat met die Israeliete en sê vir hulle, ‘Wanneer julle in die land van julle vaste verblyf kom wat Ek vir julle gaan gee, ₃en julle bring 'n offergawe vir die Here, 'n •brandoffer of •maaltydoffer uit die beeste of kleinvee om 'n buitengewone gelofte te vervul; of tydens 'n vrywillige offer; of op julle feesdae om 'n aangename geur vir die Here te bring, ₄dan moet die persoon wat sy gawe vir die Here aanbied, 'n •graanoffer bring wat bestaan uit 'n tiende van 'n efa gesifte meel, klam gemaak met 'n kwart hin olyfolie. ₅En 'n kwart hin wyn moet jy as •drankoffer bring by die brandoffer of die maaltydoffer, vir elke lam. ₆Of as dit vir 'n ram is, moet jy 'n graanoffer van twee tiendes van 'n efa meel gesifte meel bring, klam gemaak met 'n derde hin olyfolie; ₇en as drankoffer moet jy 'n derde hin wyn aanbied as 'n geurige offer vir die Here. ₈En wanneer jy 'n jong bul as brandoffer of maaltydoffer aan die Here bring om 'n buitengewone gelofte te vervul of as gewone maaltydoffer, ₉moet daar saam met die jong bul 'n graanoffer gebring word wat bestaan uit drie tiendes van 'n efa gesifte meel, klam gemaak met 'n halwe hin olyfolie. ₁₀Jy moet ook 'n halwe hin wyn as drankoffer bring; dit is 'n offergawe, 'n geurige offer vir die Here. ₁₁So moet dit gedoen word vir elke bul, elke jong ram of stuk kleinvee uit die skape of bokke. ₁₂Hoeveel julle ook al offer, presies so moet julle dit doen by elke offer, afgesien van die getal.

₁₃“ ‘Elke landsburger moet dit so doen om 'n offergawe, 'n geurige offer vir die Here, aan te bied. ₁₄En wanneer 'n •vreemdeling wat tydelik by julle verblyf het, of iemand wat al geslagte lank by julle woon, 'n offergawe, 'n geurige offer vir die Here bring, moet hy dit net soos julle doen. ₁₅Wat die geloofsgemeenskap betref – een vaste voorskrif geld vir julle en vir vreemdelinge wat tydelike verblyf het. Dit is 'n vaste voorskrif wat altyd vir julle nageslagte geld. Voor die Here is vreemdelinge net soos julle. ₁₆Dieselfde wet en dieselfde bepaling geld vir julle en vir vreemdelinge wat tydelik by julle verblyf het.’ ”

₁₇Die Here het met Moses gepraat en gesê: ₁₈“Praat met die Israeliete en sê vir hulle, ‘Wanneer julle in die land aankom waarheen Ek julle gaan neem, ₁₉en julle van die land se brood eet, moet julle vir die Here 'n •wydingsgeskenk eenkant sit. ₂₀Van julle eerste baksel moet julle 'n ringbrood as wydingsgeskenk eenkant sit. Soos die wydingsgeskenk van die dorsvloer, so moet julle dit eenkant sit. ₂₁Uit julle eerste baksel moet julle en julle nageslagte aan die Here 'n wydingsgeskenk afstaan.’ ”

₂₂“ ‘Dit kan gebeur dat julle onopsetlik iets verkeerds doen en nie al hierdie gebooie nakom wat die Here aan Moses opgedra het nie, ₂₃ja, alles wat die Here julle by monde van Moses beveel het, van die dag af toe die Here dit beveel het, en daarna, vir julle nageslagte. ₂₄As dit onopsetlik gedoen is, sonder die medewete van die volksvergadering, moet die hele volksvergadering een jong bul as 'n •brandoffer bring saam met die bypassende graan- en drankoffer, soos bepaal word, as 'n geurige offer vir die Here, asook een bokram as 'n •reinigingsoffer. ₂₅Die priester moet vir die hele volksvergadering van die Israeliete versoening doen. Dit sal hulle vergewe word, want dit is 'n onopsetlike sonde. Hulle het dan hulle offer as 'n offergawe aan die Here gebring, asook hulle reinigingsoffer voor die Here vir hulle onopsetlike oortreding. ₂₆Die hele volksvergadering van die Israeliete en die vreemdeling wat tydelik tussen julle verblyf het, sal vergewe word, want die hele volk was betrokke by die onopsetlike oortreding.

₂₇“ ‘As iemand onopsetlik sondig, moet hy 'n jaaroud bokooi as reinigingsoffer aanbied. ₂₈Die priester moet vir die persoon wat onopsetlik 'n oortreding begaan het, voor die Here versoening doen oor sy onopsetlike sonde. Hy moet vir hom versoening doen en dan sal dit hom vergewe word. ₂₉Die gebore Israeliete onder julle en die vreemdelinge wat tussen julle tydelike verblyf het – dieselfde wet geld vir julle almal, vir elkeen wat 'n onopsetlike oortreding begaan. ₃₀Maar die persoon onder die landsburgers en die vreemdelinge wat dit uitdagend doen – dit is met die Here wat hy spot. Hierdie persoon sal uit die midde van sy volk uitgeroei word. ₃₁Omdat hy die woord van die Here verag en sy gebod verbreek het, sal hierdie persoon beslis afgesny word. Sy sondeskuld rus op hom.’ ”

₃₂Toe die Israeliete in die woestyn was, het hulle 'n man gekry wat op die Sabbatdag hout bymekaarmaak. ₃₃Hulle wat op hom afgekom het terwyl hy hout bymekaarmaak, het hom na Moses, Aäron en die hele volksvergadering gebring. ₃₄Hulle het hom onder bewaking gehou, omdat dit nie duidelik was wat met hom gedoen moet word nie. ₃₅Toe sê die Here vir Moses: “Die man moet beslis sterf. Die hele volksvergadering moet hom buite die kamp met klippe doodgooi.” ₃₆Die hele volksvergadering het hom uit die kamp geneem, en hom met klippe doodgegooi. Hy het gesterf, soos wat die Here Moses beveel het.

₃₇Die Here het met Moses gepraat en gesê: ₃₈“Praat met die Israeliete en sê vir hulle dat hulle vir hulle tossels aan die soom van hulle klere moet maak – ook hulle nageslagte. En dat hulle aan die tossels by die soom 'n draad pers wol moet vasmaak. ₃₉Dit sal julle kenmerkende tossels wees en wanneer julle dit sien, sal julle dink aan al die gebooie van die Here en dit uitvoer. Julle sal nie julle harte en oë volg, waardeur julle verlei word nie. ₄₀Dit is sodat julle al my gebooie sal onthou en uitvoer, en sodat julle heilig kan wees vir julle God. ₄₁Ek is die Here, julle God, wat julle uit Egipteland laat wegtrek het om vir julle 'n God te wees. Ek is die Here, julle God.”