JOB 23

₁MAAR Job het geantwoord en gesê:

₂Nog altyd geld my geklaag as wederstrewigheid; my hand lê swaar op my gesug.

₃Ag, as ek maar geweet het waar ek Hom kon vind, maar kon kom tot by sy woning!

₄Dan sou ek die regsaak voor sy aangesig uiteensit en my mond met bewyse vul;

₅ek sou verneem die woorde wat Hy my sou antwoord, en verstaan wat Hy aan my sou sê.

₆Sou Hy met oormag teen my stry? Nee, maar Hý sou ag op my gee.

₇Dan sou daar 'n opregte met Hom staan en pleit, en ek sou vir ewig van my regter vrykom.

₈KYK, ek gaan na die ooste, en Hy is nie daar nie; en na die weste, maar ek bemerk Hom nie.

₉As Hy in die noorde werk, aanskou ek Hom nie; buig Hy af na die suide, dan sien ek Hom nie.

₁₀Want Hy weet hoe my wandel is; as Hy my toets, sal ek soos goud te voorskyn kom.

₁₁Aan sy voetstap het my voet vasgehou; sy weg het ek bewaar sonder om uit te draai.

₁₂Van die gebod van sy lippe het ek nie afgewyk nie; die woorde van sy mond het ek bewaar meer as my eie wet.

₁₃MAAR Hy bly onveranderlik Een — wie sal Hom dan teëhou? En wat sy siel begeer, dit doen Hy.

₁₄Want Hy sal volbring wat oor my besluit is, en baie sulke dinge is daar by Hom.

₁₅Daarom is ek verskrik voor sy aangesig; as ek daarop ag gee, vrees ek vir Hom.

₁₆En God het my hart week gemaak, en die Almagtige het my verskrik.

₁₇Want ek vergaan nie vanweë die duisternis of vanweë my eie aangesig wat deur donkerheid oordek is nie.