PSALM 102

₁'n GEBED van 'n ellendige as hy beswyk en sy klagte uitstort voor die aangesig van die Here.

₂o Here, hoor my gebed, en laat my hulpgeroep tot by U kom!

₃Verberg u aangesig nie vir my op die dag as ek in benoudheid is nie; neig u oor tot my; op die dag as ek roep, verhoor my gou!

₄Want my dae verdwyn soos rook en my gebeente gloei soos 'n vuurherd.

₅Platgeslaan soos die plante en verdor is my hart; want ek vergeet om my brood te eet.

₆Vanweë my harde gesug kleef my gebeente aan my vlees.

₇Ek is soos 'n pelikaan van die woestyn, ek het geword soos 'n uil op die puinhope.

₈Ek is slapeloos en het geword soos 'n eensame voël op die dak.

₉Die hele dag smaad my vyande my; die wat teen my raas, gebruik my naam as 'n vloek.

₁₀Want ek eet as soos brood en meng my drank met trane,

₁₁vanweë u grimmigheid en u toorn; want U het my opgehef en my weggewerp.

₁₂My dae is soos 'n skaduwee wat lank geword het, en ek, soos die plante verdor ek.

₁₃Maar U, o Here, U bly tot in ewigheid, en u gedenknaam van geslag tot geslag.

₁₄Ú sal opstaan, U oor Sion ontferm; want dit is tyd om hom genadig te wees, want die bestemde tyd het gekom.

₁₅Want u knegte het sy klippe lief en het medelyde met sy puin.

₁₆Dan sal die heidene die Naam van die Here vrees en al die konings van die aarde u heerlikheid;

₁₇omdat die Here Sion opgebou het, in sy heerlikheid verskyn het,

₁₈Hom gewend het tot die gebed van wie ontbloot is, en hulle gebed nie verag het nie.

₁₉Dit sal vir die volgende geslag opgeskrywe word, en die volk wat geskape gaan word, sal die Here loof;

₂₀omdat Hy van sy heilige hoogte neergesien het, die Here uit die hemel op die aarde gelet het,

₂₁om die gekerm van die gevangene te hoor, om los te maak die kinders van die dood;

₂₂sodat hulle in Sion die Naam van die Here kan vermeld en sy lof in Jerusalem,

₂₃as die volke almal saam vergader, ook die koninkryke om die Here te dien.

₂₄Hy het my krag op die weg swak gemaak, my dae verkort.

₂₅My God, sê ek, neem my nie weg in die helfte van my dae nie — u jare is van geslag tot geslag!

₂₆In die voortyd het U die aarde gegrondves, en die hemele is die werk van u hande.

₂₇Húlle sal vergaan, maar Ú sal bly; ja, hulle almal sal soos 'n kleed verslyt; U verwissel hulle soos 'n kledingstuk, en hulle verdwyn.

₂₈Maar U bly dieselfde, en u jare het geen einde nie.

₂₉Die kinders van u knegte sal woon, en hulle nageslag sal voor u aangesig bly bestaan.