PSALM 104

₁LOOF die Here, o my siel! Here my God, U is baie groot! Met majesteit en heerlikheid is U bekleed —

₂wat Uself omhul met die lig soos met 'n kleed, wat die hemel uitspan soos 'n tentdoek;

₃wat sy solders bou in die waters, wat van die wolke sy wa maak, wat op die vleuels van die wind wandel,

₄wat van die winde sy boodskappers maak, van vuurvlamme sy dienaars.

₅Hy het die aarde gegrond op sy grondveste, sodat dit vir ewig en altyd nie wankel nie.

₆U het dit met die wêreldvloed soos met 'n kleed oordek; die waters het bo-oor die berge gestaan.

₇Vir u dreiging het hulle gevlug, vir die stem van u donder het hulle weggeskrik —

₈berge het opgerys, laagtes het weggesak — na die plek wat U vir hulle reggemaak het.

₉'n Grens het U gestel waar hulle nie oor mag gaan nie; hulle mag die aarde nie weer oordek nie.

₁₀Hy wat die fonteine uitstuur in die holtes: tussen die berge loop hulle deur.

₁₁Hulle laat al die diere van die veld drink; die wilde-esels les hulle dors.

₁₂By hulle woon die voëls van die hemel; tussen die takke uit laat hulle die stem hoor.

₁₃Hy laat die berge drink uit sy boonste kamers; die aarde word versadig uit die vrug van u werke.

₁₄Hy laat gras uitspruit vir die diere en die plante tot diens van die mens: om broodkoring uit die aarde te laat voortkom,

₁₅en dat wyn die mens se hart kan bly maak; om die aangesig te laat blink van olie, en dat brood die mens se hart kan versterk.

₁₆Die bome van die Here word versadig, die seders van die Líbanon wat Hy geplant het;

₁₇waar die voëls hulle neste maak, die ooievaar wie se huis die sipresse is.

₁₈Die hoë berge is vir die steenbokke, die rotse is 'n skuilplek vir die dasse.

₁₉Hy het die maan gemaak vir die vaste tye; die son ken sy tyd om onder te gaan.

₂₀U beskik die duisternis, en dit word nag, waarin al die diere van die bos uitkruip.

₂₁Die jong leeus brul om roof en begeer hulle voedsel van God.

₂₂As die son opgaan, dan trek hulle hul terug en gaan lê in hul slaapplekke.

₂₃Die mens gaan uit na sy werk en na sy arbeid tot die aand toe.

₂₄Hoe talryk is u werke, o Here! U het hulle almal met wysheid gemaak; die aarde is vol van u skepsele!

₂₅Daar is die see, groot en alkante toe wyd — daar is 'n gewemel sonder getal, klein diere saam met grotes.

₂₆Daar gaan die skepe en die Leviátan wat U geformeer het om daarin te speel.

₂₇Hulle almal wag op U, dat U hulle voedsel kan gee op die regte tyd.

₂₈U gee dit aan hulle, hulle tel dit op; U maak u hand oop, hulle word versadig met die goeie.

₂₉U verberg u aangesig, hulle word verskrik; U neem hulle asem weg, hulle sterwe en keer terug tot hul stof.

₃₀U stuur u Gees uit, hulle word geskape; en U maak die gelaat van die aarde nuut.

₃₁Laat die heerlikheid van die Here vir ewig wees, laat die Here bly wees oor sy werke,

₃₂Hy wat die aarde aankyk, en dit bewe; Hy raak die berge aan, en hulle rook.

₃₃Ek wil sing tot eer van die Here solank as ek lewe, ek wil psalmsing tot eer van my God solank as ek daar is.

₃₄Mag my oordenking Hom welgevallig wees; ék sal bly wees in die Here!

₃₅Mag die sondaars omkom van die aarde en die goddelose mense nie meer wees nie! Loof die Here, o my siel! Halleluja!