SAGARÍA 2

₁EN ek het my oë opgehef en gekyk — daar was 'n man met 'n meetsnoer in sy hand.

₂Toe sê ek: Waar gaan u heen? En hy antwoord my: Om Jerusalem te meet, om te sien wat sy breedte en wat sy lengte is.

₃En meteens kom die engel wat met my gespreek het, vorentoe; en 'n ander engel het te voorskyn gekom, hom tegemoet,

₄aan wie hy sê: Loop gou, spreek met hierdie jongman en sê: Jerusalem sal lê soos 'n oop land weens die menigte van mense en vee daar binne-in.

₅En Ek sal vir hom wees, spreek die Here, 'n vurige muur rondom en tot heerlikheid daar binne-in.

₆Op, op, vlug uit die Noordland, spreek die Here! Want Ek het julle na die vier windstreke van die hemel verstrooi, spreek die Here.

₇Op, o Sion, red jouself, jy wat woon by die dogter van Babel!

₈Want so sê die Here van die leërskare: Hy het my gestuur agter heerlikheid aan na die nasies wat julle uitgebuit het; want wie julle aanraak, raak sý oogappel aan.

₉Want kyk, Ek sal my hand oor hulle swaai, sodat hulle 'n buit word vir hulle knegte. Dan sal julle weet dat die Here van die leërskare my gestuur het.

₁₀Jubel, en wees bly, o dogter van Sion! Want kyk, Ek kom om in jou midde te woon, spreek die Here.

₁₁En baie nasies sal hulle in dié dag by die Here aansluit, en hulle sal My tot 'n volk wees; en Ek sal in jou midde woon. Dan sal jy weet dat die Here van die leërskare my na jou gestuur het.

₁₂En die Here sal besit neem van Juda as sy erfdeel op die heilige grond en Jerusalem weer verkies.

₁₃Swyg alle vlees voor die Here! Want Hy verhef Hom uit sy heilige woning.