Rigters 14

₁Eendag het Simson na die stad Timna gegaan en daar het hy 'n vrou gesien. Sy was 'n Filistynse meisie. ₂Toe hy terugkom, het hy vir sy ouers vertel van haar. Hy het gesê: “Ek het in Timna 'n vrou gesien, 'n Filistynse meisie. Nou wil ek hê julle moet met haar ouers gaan praat, want ek wil met haar trou.”

₃Simson se pa en ma het vir hom gesê: “Is daar nie by jou eie mense en in ons hele volk 'n vrou vir jou nie? Hoekom wil jy 'n vrou gaan haal by die Filistyne? Hulle is nie die Here se mense nie.”

Maar Simson het vir sy pa gesê: “Sy is die vrou wat julle vir my moet kry, want ek hou van haar.”

₄Dit is die Here wat dit laat gebeur het, maar Simson se ouers het dit nie geweet nie. Die Here wou die Filistyne straf. Hulle het in daardie tyd oor die Israeliete regeer.

₅Simson en sy ouers het na Timna gegaan, en toe hulle by die wingerde van Timna kom, was daar 'n leeu wat gebrul het en wat vir Simson wou vang. ₆Maar die Gees van die Here het vir Simson sterk gemaak, en Simson het die leeu met sy kaal hande doodgemaak, so maklik soos 'n mens 'n bokkie doodmaak. Hy het nie vir sy ouers daarvan vertel nie. ₇Simson het met die vrou gaan praat, en hy het van haar gehou. ₈Later het Simson teruggegaan na Timna om met die vrou te trou. Hy het langs die pad gestop om te kyk na die geraamte van die leeu. Daar was 'n swerm bye binne-in die geraamte, en daar was heuning. ₉Hy het die heuning in sy hand gekrap en hy het geloop en daarvan geëet. Toe hy by sy ouers kom, het hy vir hulle ook heuning gegee, en hulle het geëet. Hy het die heuning uit die leeu se geraamte gehaal, maar hy het dit nie vir sy ouers vertel nie. ₁₀Hulle het by die vrou se familie aangekom, en Simson het daar 'n fees gehou. Jongmanne wat trou, het altyd so 'n fees gehou. ₁₁Toe die Filistyne vir Simson sien, het hulle 30 mans gekies om by hom te bly totdat die fees klaar is. ₁₂Simson het vir die mans gesê: “Ek wil vir julle 'n raaisel vra. Julle moet probeer uitvind wat die antwoord is, en as julle dit vir my kan sê voor die sewe dae van die fees verby is, dan sal ek vir julle elkeen 'n onderkleed en 'n mooi oorkleed gee. ₁₃Maar as julle nie vir my die antwoord kan sê nie, dan moet julle elkeen vir my 'n onderkleed en 'n mooi oorkleed gee.”

Die mans het vir Simson gesê: “Goed, vra vir ons die raaisel. Ons wil dit hoor.”

₁₄Simson sê toe vir hulle:

Die mans kon ná drie dae nog nie die antwoord van die raaisel vir Simson sê nie. ₁₅Op die sewende dag het hulle vir Simson se vrou gesê: “Jy moet vir jou man vra wat die antwoord is en jy moet dit vir ons sê. As jy dit nie doen nie, dan sal ons jou en jou pa se familie verbrand. Het julle ons genooi om na die fees te kom sodat ons arm moet word? Ja of nee?”

₁₆Simson se vrou het toe by hom gehuil en gesê: “Jy haat my, jy is nie lief vir my nie. Jy vra vir my mense 'n raaisel, maar jy sê nie vir my die antwoord nie.”

Simson het vir haar gesê: “Ek het ook nie vir my ouers die antwoord gesê nie. Hoekom moet ek dit vir jou sê?”

₁₇Sy het aangehou huil by hom, al die dae terwyl hulle feesgevier het, en op die sewende dag het hy vir haar die antwoord gesê, want sy het nie opgehou vra nie. Sy het toe die antwoord vir haar mense gesê. ₁₈Voor die son op die sewende dag ondergegaan het, het die mense van die stad vir Simson gesê:

Simson het vir hulle gesê: “Julle het die antwoord by my vrou gekry. Julle sou dit nooit self gekry het nie.”

₁₉Die Gees van die Here het vir Simson sterk gemaak. Simson het na die stad Askelon gegaan en daar het hy 30 mans doodgeslaan. Hy het hulle klere uitgetrek en die mooi oor-klere vir die mans gegee wat die antwoord van die raaisel vir hom gesê het. Hy was baie kwaad en hy het teruggegaan na sy pa se huis. ₂₀Simson se vrou het toe getrou met een van die mans wat op die fees saam met Simson was.