Nehemia 13

₁Daardie dag het die mense gehoor dat die Boek van Moses sê:

Ons God het gekeer dat Bileam die Israeliete vervloek, hy moes hulle seën. ₃En toe die mense hoor wat die wette sê, het hulle gesê almal wat nie Israeliete is nie, moet weggaan.

₄Die priester Eljasib moes kyk dat alles reg is in die kamers by die tempel van ons God. Hy was familie van Tobija, en hy het voorheen ₅vir Tobija 'n groot kamer gegee om in te woon. Dit was die kamer waarin hulle voorheen die koring vir die koring-offer gebêre het en ook die wierook en die gereedskap en die tiendes van koring, wyn en olyf-olie. Die Leviete en die mense wat moes sing en die poortwagte moes die tiendes kry, en die priesters moes hulle eie deel van die tiendes kry. ₆Ek was in daardie tyd nie in Jerusalem nie, want ek het teruggegaan na koning Artasasta van Babel. Dit was in die 32ste jaar nadat Artasasta koning geword het. Maar ná 'n tyd het ek vir die koning gevra of ek na Jerusalem mag gaan. ₇Toe ek in Jerusalem kom, het ek gehoor dat Eljasib 'n verkeerde ding gedoen het. Eljasib het vir Tobija 'n kamer gegee langs die oop stuk grond by die tempel. ₈Ek het gedink dit is baie verkeerd. Ek het Tobija se goed uit die kamer gegooi ₉en ek het gesê die priesters moet die kamers reinig. Daarna het ek die tempel-gereedskap daar teruggesit en ook die koring en die wierook.

₁₀Ek het gehoor dat die Leviete nie kos gekry het nie, en dat hulle teruggegaan het na hulle grond om daar te werk. Die Leviete en die mense wat gesing het, moes die werk by die tempel doen. ₁₁Ek het met die leiers geraas en vir hulle gesê: “Hoekom het julle nie die tempel netjies gehou en reggemaak nie?”

Ek het die Leviete laat terugkom en ek het hulle weer daar laat werk. ₁₂Al die mense van Juda het toe weer die tiendes van koring, wyn en olyf-olie na die stoorkamers gebring. ₁₃Ek het mense gekies en aangestel oor die stoorkamers. Hulle moes die tiendes verdeel tussen die Leviete. Dit was die priester Selemja en die sekretaris Sadok en die Leviet Pedaja. Ganan seun van Sakkur seun van Mattanja moes hulle help. Ek het geweet hulle sal die werk goed doen. ₁₄Ek het gebid en gesê: “My God, U moet onthou wat ek gedoen het. Ek het gedoen wat ek moes doen vir die tempel van my God en vir die werk daar, U moenie dit vergeet nie.”

₁₅Ek het in daardie tyd in Juda gesien dat mense op die Sabbatdag werk. Hulle het die parskuipe getrap en ander mense het vragte koring op donkies gelaai en ook wyn en druiwe en vye en ander goed. Hulle het dit in Jerusalem ingebring op die Sabbatdag. Ek het vir hulle gesê hulle mag nie op die Sabbatdag goed verkoop nie. ₁₆Daar het ook mense van Tirus gewoon in Jerusalem, en hulle het vis en ander goed op die Sabbatdag verkoop aan die mense van Juda en Jerusalem. ₁₇Ek het geraas met die leiers van Juda en vir hulle gesê: “Hoekom doen julle hierdie verkeerde ding? Julle ontwy die Sabbatdag. ₁₈Julle voorvaders het dit ook gedoen, en ons God het al hierdie slegte dinge laat gebeur met ons en met die stad. Julle maak Hom nog meer kwaad wanneer julle die Sabbatdag ontwy.”

₁₉Ek het toe dít gedoen: Ek het gesê hulle moet die poorte van Jerusalem sluit wanneer die Sabbatdag begin, en hulle moenie die poorte oopmaak voordat die Sabbatdag verby is nie. Ek het party van my manne by die poorte laat staan om te kyk dat daar nie goed inkom op die Sabbatdag nie. ₂₀Die handelaars en die ander mense wat goed verkoop, het toe een of twee aande buite teen die muur van die stad geslaap. ₂₁Ek het hulle gewaarsku en gesê: “Hoekom slaap julle hier teen die muur? As julle dit weer doen, dan sal ek julle straf.”

Hulle het toe nie weer op die Sabbatdag gekom nie. ₂₂Ek het vir die Leviete gesê hulle moet hulleself reinig en by die poorte kom wagstaan, sodat die Sabbatdag 'n gewyde dag sal wees. Ek het gebid en gesê: “My God, U moet dit ook onthou, U moet goed wees vir my, U is altyd goed vir mense wat aan U behoort.”

₂₃Ek het ook in daardie tyd gesien dat party Judeërs vroue gehad het wat uit die stad Asdod gekom het of wat Ammoniete of Moabiete was. ₂₄Party van hulle kinders het die taal van Asdod gepraat en die ander kinders het die tale van ander volke gepraat. Nie een kind kon die Judese taal praat nie.

₂₅Ek het met daardie Judeërs geraas. Ek het hulle vervloek en hulle geslaan en hulle hare uitgetrek. Ek het gesê hulle moet belowe dat hulle nie hulle dogters sal laat trou met die seuns van die heidene nie en dat hulle nie hulle seuns sal laat trou met die dogters van die heidene nie. Hulle moes ook belowe om nie self met die heidene te trou nie, en ek het gesê God is die getuie. ₂₆Ek het vir hulle gesê: “Koning Salomo van Israel het ook sonde gedoen toe hy getrou het met vroue wat nie Israeliete is nie. Ja, daar is nie 'n volk wat 'n beter koning gehad het as hy nie. God was lief vir hom en God het hom koning laat word oor die hele Israel, maar sy vroue wat nie Israeliete was nie, het hom sonde laat doen. ₂₇En nou hoor ons dat julle hierdie baie verkeerde ding gedoen het en getrou het met vroue wat nie Israeliete is nie. Julle is ontrou aan ons God.”

₂₈'n Seun van Jojada, seun van die hoëpriester Eljasib, was getroud met 'n dogter van Sanballat die Goroniet. Ek het die seun weggejaag. ₂₉Ek het gebid en gesê: “My God, U moet onthou dat hulle die werk van priesters ontwy het. Hulle het nie gedoen wat die priesters en die Leviete belowe het nie.”

₃₀Ek het alles weggevat wat nie reg is nie, en ek het vir die priesters en die Leviete gesê hoe elkeen sy werk moet doen. ₃₁Ek het ook gesê wanneer die mense die hout en die eerste vrugte moet bring.

Ek het gebid en gesê: “My God, U moet dit onthou, U moet dit goed laat gaan met my.”