Psalms 77

₂Ek roep hard na God, ek vra dat Hy my moet help,

ek roep hard na God sodat Hy my kan hoor.

₃Dit gaan sleg met my,

ek wil hê die Here moet by my wees.

Ek steek my hand uit en ek bid,

ek hou die hele nag aan,

maar niks verander vir my nie.

₄Wanneer ek aan God dink, dan sug en kla ek,

wanneer ek begin dink, dan word ek moedeloos.

₅U laat my wakker bly,

ek is bekommerd, ek kan nie praat nie.

₆Wanneer ek dink aan die tyd wat verby is,

aan die jare lank gelede,

₇wanneer ek in die nag op my lier speel,

dan dink ek diep in my hart

en ek vra vir myself:

₈Wil die Here ons vir altyd los,

wil Hy nooit weer goed wees vir ons nie?

₉Het Hy heeltemal vergeet

wat Hy vir ons belowe het?

Sal Hy nooit weer met ons praat nie?

₁₀Wil God nie meer genadig wees nie?

Of is Hy so kwaad dat Hy nie weer

jammer kan wees vir ons nie?

₁₁En dan sê ek:

Daar is iets wat my ongelukkig maak,

dit is dat die Hoogste God nie meer doen

wat Hy voorheen gedoen het nie.

₁₂Ek dink aan wat die Here gedoen het,

die wonderlike dinge wat U gedoen het,

lank gelede,

₁₃ek dink aan alles wat U gedoen het,

die groot dinge wat U gedoen het.

₁₄O God, U het gedoen wat net U kan doen.

Daar is nie 'n ander God wat so groot is

soos U nie, o God.

₁₅Dit is U, o God, wat 'n wonderwerk gedoen het

en vir die volke gewys het dat U sterk is.

₁₆U het u volk vrygemaak,

die nageslag van Jakob en die nageslag van Josef,

U het gewys dat U baie sterk is.

₁₇O God, toe die water vir U sien,

toe die water vir U sien,

toe het die water gebewe.

Die diep water was baie bang.

₁₈Daar het reën geval uit die wolke,

daar was donderweer in die lug,

u weerlig het oral geblits.

₁₉U het die donderweer laat raas,

die weerlig het dit lig gemaak in die wêreld,

die aarde het geskud en gebewe.

₂₀U het deur die see gekom,

U het deur die baie water gestap,

niemand het u spore gesien nie.

₂₁U het u volk gelei

soos 'n herder sy skape en bokke lei,

U het vir Moses en Aäron gestuur om dit te doen.