2 Samuel 3

₁Die oorlog tussen Is-Boset en Dawid het lank aangehou, maar Dawid se leër het sterker geword en Is-Boset se leër het swakker geword. ₂Ses seuns van Dawid is gebore in Hebron:

Die eerste seun was Amnon, sy ma was Aginoam van Jisreël.

₃Die tweede seun was Kilab, sy ma was Abigajil. Sy was voorheen die vrou van Nabal van die stad Karmel.

Die derde seun was Absalom, sy ma was Maäka, die dogter van koning Talmai van Gesur.

₄Die vierde seun was Adonija, sy ma was Gaggit.

Die vyfde seun was Sefatja, sy ma was Abital.

₅Die sesde seun was Jitream, sy ma was Dawid se vrou Egla.

Dit is die seuns van Dawid wat in Hebron gebore is.

₆Terwyl die oorlog tussen Is-Boset en Dawid aangehou het, het Abner probeer om 'n belangrike persoon te word in die familie van Saul. ₇Saul het 'n byvrou gehad, sy was Rispa dogter van Aja. Is-Boset het vir Abner gevra: “Hoekom slaap jy by my pa se byvrou?”

₈Abner het baie kwaad geword omdat Is-Boset dit gesê het. Abner het gesê: “Dink jy ek wil teen jou veg saam met die mense van Juda? Ek het gebly by jou pa Saul se familie, by sy broers en sy vriende, en ek het jou beskerm teen Dawid. Hoekom is jy nou kwaad vir my? Hoekom sê jy ek het iets verkeerd gedoen met die vrou? _9-10Die Here het vir Dawid belowe dat hy koning sal word oor Israel en Juda, koning oor die hele land, van die stad Dan tot by die stad Berseba. God sal my straf as ek nie nou sal help om dit te laat gebeur nie. Dan sal daar nie meer 'n koning uit die familie van Saul wees nie.”

₁₁Is-Boset was so bang vir Abner dat hy niks kon sê nie. ₁₂Abner het dadelik vir Dawid 'n boodskap gestuur en gesê: “Die hele land behoort aan jou. As jy 'n ooreenkoms maak met my, dan sal ek jou help om koning te word oor die hele Israel.”

₁₃Dawid het geantwoord en gesê: “Goed, ek sal 'n ooreenkoms maak met jou, maar ek vra vir jou een ding: Jy moet vir Mikal, dogter van Saul, saambring. As jy haar nie saambring nie, dan moet jy nie na my toe kom nie.”

₁₄Dawid het ook vir Is-Boset 'n boodskap gestuur en gesê: “Jy moet my vrou Mikal vir my teruggee. Ek het 100 Filistyne doodgemaak om haar te kry.”

₁₅Is-Boset het iemand gestuur en hy het Mikal weggevat van haar man Paltiël seun van Lus. ₁₆Haar man het saam met haar gegaan en hy het geloop en huil tot by die stad Bagurim. Maar toe Abner vir hom sê hy moet teruggaan, het hy omgedraai en teruggegaan.

₁₇Abner het vir die leiers van Israel gesê: “Julle wou lankal hê dat Dawid julle koning moet word. Daarom, maak hom nou julle koning. Want die Here het gesê:

₁₉Abner het ook met die Benjamin-mense gepraat. Toe het hy vir Dawid in Hebron gaan sê die mense van Israel en die hele Benjamin-stam is gereed. ₂₀Abner het by Dawid in Hebron gekom, en daar was twintig manne saam met hom. Dawid het 'n groot ete gegee vir Abner en die manne by hom. ₂₁Toe het Abner vir Dawid gesê: “Ek wil nou gereedmaak en ek wil al die leiers van Israel bymekaarbring by Meneer die koning sodat hulle 'n ooreenkoms kan maak met jou. Dan sal jy koning wees van al die mense. Ek weet jy wil hulle koning wees.”

Dawid het gesê Abner mag gaan, en niemand het vir Abner probeer keer nie. ₂₂Maar Joab en die manne van Dawid het vyande gaan aanval, en hulle kom toe in hierdie tyd terug. Hulle het baie goed saamgebring wat hulle gevat het. Abner was toe nie meer in Hebron nie, want Dawid het hom laat gaan en niemand het hom probeer keer nie. ₂₃Toe Joab en al sy manne in Hebron kom, het iemand vir Joab gesê: “Abner seun van Ner was hier by die koning, en die koning het hom laat gaan en niemand het hom probeer keer nie.”

₂₄Joab het na die koning toe gegaan en hy het vir hom gevra: “Wat het jy gedoen? Abner het hier by jou aangekom, en jy het gesê hy mag gaan. Hoekom? ₂₅Jy ken vir Abner seun van Ner. Hy het gekom om jou te bedrieg en te kyk wat hier by jou gebeur en wat jy alles doen.”

₂₆Nadat Joab by die koning was, het hy vir Abner 'n boodskap gestuur en hy het Abner laat omdraai by Siras-put. Dawid het dit nie geweet nie. ₂₇Toe Abner terugkom in Hebron, het Joab hom eenkant toe geneem in die poort. Hy het gesê hy wil alleen met Abner praat. Maar toe steek Joab vir Abner in sy maag omdat Abner vir Asael, Joab se broer, doodgemaak het. Abner het gesterf. ₂₈Toe Dawid dit later hoor, het hy gesê: “Die Here sal altyd weet dat ek en my familie onskuldig is, ons het nie vir Abner seun van Ner vermoor nie. ₂₉Ek bid dat die Here vir Joab en sy hele familie sal straf oor hierdie moord. Ek bid dat daar altyd mense in die familie van Joab sal wees wat hulle doodbloei, of wat melaats is of kreupel, of wat in oorlog sterf of wat honger ly.”

₃₀Joab en sy broer Abisai het vir Abner vermoor omdat hy hulle broer Asael doodgemaak het in die oorlog by Gibeon. _31-32Dawid het vir Joab en al die manne by hom gesê: “Julle moet julle klere skeur en rouklere aantrek, julle moet rou oor Abner.”

Hulle het vir Abner in Hebron begrawe. Koning Dawid het geloop agter die mense wat Abner se lyk gedra het. Die koning het hard gehuil by Abner se graf, en al die manne het saam gehuil. ₃₃Die koning het 'n klaaglied gesing oor Abner. Hy het gesê:

Al die manne het weer gehuil oor Abner. ₃₅Dit was nog dag, en al die manne het vir Dawid gesê hy moet eet. Maar hy het gesê: “Die Here moet my straf as ek enige iets eet of drink voordat die son ondergaan.”

₃₆Al die manne het dit gehoor, en hulle het gedink dit is reg. Alles wat die koning gedoen het, was altyd reg vir al die mense. ₃₇Al die manne en al die mense van Israel het daardie dag geweet en hulle was seker dat dit nie die koning was wat vir Abner seun van Ner laat doodmaak het nie. ₃₈Die koning het vir sy manne gesê: “Julle moet dit weet, dit is 'n leier en 'n belangrike man wat vandag in die land Israel gesterf het. ₃₉Ek is die gesalfde koning, maar ek is swak. Hierdie manne, die seuns van Seruja, is sterker as ek. Ek bid dat die Here die skelms sal straf oor dit wat hulle gedoen het.”