Job 18

₂“Hoe lank wil julle aanhou praat?

Julle moet eers goed dink en dán

moet julle praat.

₃Hoekom hou Job aan om te maak

of ons diere is?

En hoekom dink hy dat ons dom is?

₄Job, jy is so kwaad dat jy jouself

wil stukkend skeur.

Moet al die mense op die aarde verdwyn?

Moet 'n rots wegskuif uit sy plek

sodat jy tevrede kan wees?

₅Dit ís waar,

die mens wat verkeerd doen, sterf,

ja, sy lig gaan uit, sy vuur hou nie aan

om te brand nie.

₆Dit word donker in sy tent, sy lamp gaan dood.

₇Die treë wat hy loop, was voorheen lank,

maar dit word nou korter,

hy besluit self wat hy wil doen, en daarom val hy.

₈Sy voete bring hom in 'n vangnet,

hy loop reguit in die net in.

₉Die net vang hom aan sy voet,

dit gryp hom vas.

₁₀Hy sien nie die tou voor hom nie,

hy sien nie die vangstrik op sy pad nie.

₁₁Daar is baie dinge wat hom laat skrik,

dinge wat hom na al die kante toe jaag.

₁₂Dit gaan gou sleg met hom,

sy probleme is altyd naby.

₁₃Siekte vreet sy vel weg,

sy vingers, sy arms, sy tone en sy bene

sterf en val af.

₁₄Hy dink dat hy veilig is in sy tent,

maar hy moet daar weggaan,

almal is bang vir die plek

waarnatoe hy gaan.

₁₅Niks bly oor in sy tent nie,

mense gooi swael oor sy woonplek

en hulle steek dit aan die brand.

₁₆Hy is soos 'n boom

wanneer die boom se wortels

droog word en sy blare verlep.

₁₇Niemand sal onthou

dat daar so 'n mens was nie,

die mense op die straat

sal nie sy naam ken nie.

₁₈Mense jaag hom weg van die lig

na die donker,

hulle jaag hom weg uit die wêreld.

₁₉Hy sal nie 'n nageslag hê nie,

niemand sal aanhou lewe

waar hy gewoon het nie.

₂₀Al die mense van al die plekke sal

bang word wanneer hulle sien

wat met hom gebeur.

₂₁Ja, so sal dit gaan met die woonplek

van 'n slegte mens,

dit is wat sal gebeur met 'n persoon

wat nie vir God wil ken nie.”