Esra 10

₁Terwyl Esra bid en belydenis doen, huil en homself neerwerp voor die huis van God, het daar uit Israel 'n baie groot menigte, mans, vroue en kinders, om hom versamel; want die mense het self ook bitterlik gehuil. ₂Seganja, die seun van Jegiël, uit die nageslag van Elam, het begin praat en vir Esra gesê: “Ons was ontrou teenoor ons God toe ons vreemde vroue van die naburige volke getrou het. Maar tog is daar hoop vir Israel in hierdie saak. ₃Laat ons dan nou 'n verbond met ons God sluit om al die vroue en diegene wat uit hulle gebore is, weg te stuur, soos u, meneer, en ook die manne wat ontsag het vir ons God se gebod, ons aanraai. Daar moet volgens die wet opgetree word. ₄Staan op, want die saak is in u hande. Ons is saam met u. Wees onwrikbaar en doen dit.” ₅Esra het toe opgestaan en die leiers van die priesters, die Leviete en die hele Israel laat sweer dat hulle hiervolgens sal optree. Hulle het toe ook so gesweer.

₆Nadat Esra opgestaan het voor die huis van God, het hy na die vertrek van Joganan, seun van Eljasib, gegaan. Hy het daarheen gegaan, maar glad nie brood geëet of enige water gedrink nie, omdat hy oor die ballinge se ontrouheid gerou het.

₇Hulle het toe 'n boodskap dwarsdeur Juda en Jerusalem aan al die ballinge gestuur om in Jerusalem bymekaar te kom. ₈Elkeen wat nie binne drie dae sou opdaag soos die leiers en oudstes besluit het nie, se eiendom sou onder die ban wees en hyself sou uitgesluit word uit die gemeenskap van die ballinge. ₉Al die manne van Juda en Benjamin het toe binne drie dae in Jerusalem bymekaargekom. Dit was in die negende maand, op die twintigste dag van die maand. Die hele volk het op die plein van die huis van God gesit en bewe van spanning hieroor, en ook as gevolg van die reënbuie. ₁₀Esra, die priester, het opgestaan en vir hulle gesê: “Julle was ontrou toe julle met vreemde vroue getrou het. Dit het daartoe bygedra om die skuld van Israel te vergroot! ₁₁Daarom, doen nou belydenis voor die Here, die God van julle voorgeslagte. Doen sy wil en skei julle af van die naburige volke en doen afstand van die vreemde vroue.”

₁₂Toe het die hele gemeenskap hardop geantwoord: “Ja! Ons is verplig om te doen wat u sê! ₁₃Maar hier is baie mense en dit is reëntyd. Ons het nie krag om buite te staan nie. Dit is nie 'n dag of twee se werk nie, want ons het baie oortree in hierdie saak. ₁₄Laat ons leiers asseblief namens die hele gemeenskap optree. Dan kan almal in ons dorpe wat met vreemde vroue getrou het, op vasgestelde tye saam met die oudstes en regters van elke dorp kom, sodat die brandende toorn van ons God oor hierdie saak van ons afgewend word.”

₁₅Net Jonatan, seun van Asael, en Jagseja, seun van Tikwa, het dit teengestaan, en Mesullam en Sabbetai, die Leviet, het hulle ondersteun. ₁₆Die ballinge het toe so gemaak. Vir die taak is Esra, die priester, afgesonder, asook manne wat familiehoofde was, almal by die naam, om namens hulle families op te tree. Op die eerste dag van die tiende maand het hulle gaan sit om die ondersoek te begin, ₁₇en teen die eerste dag van die eerste maand het hulle die saak van al die manne wat met vreemde vroue getroud was, afgehandel.

₄₄Al hierdie mans het met vreemde vroue getrou, en daar was van hulle wat by die vroue kinders gehad het.