1 Konings 1

₁Toe koning Dawid oud en gevorderd in jare was, het hulle hom met klere toegemaak, maar hy kon nie warm word nie. ₂Sy dienaars sê toe vir hom: “Laat hulle vir my heer die koning 'n jong meisie, 'n maagd, soek wat by die koning diens kan doen. Sy kan die koning versorg en teen u bors lê, sodat my heer die koning warm kan word.”

₃Hulle het toe in die hele gebied van Israel na 'n mooi jong meisie gesoek. Hulle het Abisag, uit Sunem, gekry en haar vir die koning gebring. ₄Die jong meisie was besonder mooi. Sy het die koning versorg en het hom bygestaan, maar die koning het nie met haar intiem verkeer nie.

₅Adonia, seun van Gaggit, het homself verhef deur te sê: “Ek is die een wat koning gaan word!” Hy het vir homself strydwaens en spanne perde aangeskaf en vyftig man wat voor hom uit hardloop. ₆Sy lewe lank het sy vader hom nie tereggewys deur te sê, “Hoekom tree jy so op?” nie. Ook hy was 'n besonder aantreklike man. Sy moeder het hom ná Absalom in die wêreld gebring. ₇Adonia het met Joab, seun van Seruja, en met Abjatar, die priester, onderhandel, en hulle het hulle gewig agter hom ingegooi. ₈Sadok, die priester, Benaja, seun van Jojada, Natan, die profeet, asook Simeï en Reï en die helde in diens van Dawid, het hulle nie by Adonia geskaar nie.

₉Adonia het toe kleinvee, beeste en vetgemaakte kalwers geslag by die klip van Sogelet, wat langs En-Roghel is. Hy het al sy broers, die koning se seuns, uitgenooi, asook al die manne van Juda, die amptenare van die koning. ₁₀Maar Natan, die profeet, en Benaja, asook die helde en sy broer Salomo, het hy nie genooi nie. ₁₁Natan sê toe vir Batseba, Salomo se moeder: “Het u nie gehoor dat Adonia, seun van Gaggit, koning geword het, terwyl ons heer Dawid nie daarvan weet nie? ₁₂Kom dan nou, laat ek u tog met raad bedien, sodat u u lewe en die lewe van u seun Salomo kan red. ₁₃Gaan in na koning Dawid en sê vir hom, ‘Het u, my heer die koning, nie self 'n eed afgelê vir u dienares nie, met die woorde: “Salomo, jou seun, sal beslis ná my koning word. Dit is hy wat op my troon sal sit.” Waarom het Adonia dan koning geword?’ ₁₄Kyk, terwyl u dan nog daar besig is om met die koning te praat, sal ek ná u binnekom en u woorde beaam.”

₁₅Batseba gaan toe in na die koning in die kamer. Die koning was baie oud, en Abisag, uit Sunem, het die koning bygestaan. ₁₆Batseba het gekniel en diep gebuig voor die koning. Die koning sê toe: “Wat het jy op die hart?” ₁₇Sy het hom geantwoord: “My heer, u het self by die Here u God, vir u dienares 'n eed afgelê, ‘Salomo, jou seun, sal beslis ná my koning word. Dit is hy wat op my troon sal sit.’ ₁₈En kyk, nou het Adonia koning geword, en u, my heer die koning, weet dit nie eers nie. ₁₉Hy het 'n groot aantal beeste, vetgemaakte kalwers en kleinvee geslag en al die seuns van die koning, en ook Abjatar, die priester, en Joab, die bevelvoerder van die leër, genooi. Salomo, u dienaar, het hy nie genooi nie. ₂₀En nou, my heer die koning: Die oë van die hele Israel is op u gerig om aan hulle bekend te maak wie op die troon van my heer die koning gaan sit ná hom. ₂₁Dit kan gebeur dat, sodra my heer die koning by sy voorouers gaan rus, ek en my seun Salomo as skuldiges uitgemaak sal word.”

₂₂Juis toe, terwyl sy nog besig is om met die koning te praat, kom Natan, die profeet, binne. ₂₃Hulle het vir die koning die aankondiging gemaak: “Natan, die profeet, is hier!” Hy het ingekom tot voor die koning en toe diep gebuig voor die koning, met sy gesig teen die grond. ₂₄Natan sê toe: “My heer die koning, is dit u wat gesê het, ‘Adonia sal ná my koning word; dit is hy wat op my troon sal sit’? ₂₅Want hy het vandag afgegaan en 'n groot aantal beeste, vetgemaakte kalwers en kleinvee geslag, en al die seuns van die koning, die leëraanvoerders en Abjatar, die priester, genooi. Hulle is juis besig om voor hom te eet en te drink, en hulle sê, ‘Lank lewe koning Adonia!’ ₂₆Maar vir my, ek wat u dienaar is, en Sadok, die priester, en Benaja, seun van Jojada, en Salomo, u dienaar, het hy nie genooi nie. ₂₇As hierdie saak van u af kom, my heer die koning, dan het u nie aan u dienaar bekend gemaak wie ná u op die troon van my heer die koning sal sit nie.”

₂₈Koning Dawid het hierop gereageer en gesê: “Ontbied Batseba vir my!” Toe sy in die koning se teenwoordigheid kom, het sy voor die koning gaan staan. ₂₉Die koning lê toe 'n eed af en sê: “So waar as die Here leef, Hy wat my lewe uit alle nood gered het: ₃₀Wat ek vir jou gesweer het by die Here, die God van Israel, met die woorde, ‘Salomo, jou seun, sal beslis ná my koning word; hy is die een wat in my plek op my troon sal sit’, presies dít gaan ek vandag doen.” ₃₁Batseba het gekniel met haar gesig na die grond, en diep voor die koning gebuig. Sy het gesê: “Mag my heer, koning Dawid, vir ewig lewe!” ₃₂Koning Dawid het gesê: “Ontbied vir my Sadok, die priester, Natan, die profeet, en Benaja, seun van Jojada.” Toe hulle voor die koning verskyn, ₃₃het die koning vir hulle gesê: “Neem die dienaars van julle heer met julle saam, en laat my seun Salomo op die muil ry wat aan my behoort. Julle moet hom na Gihon laat afgaan, ₃₄en dan moet Sadok, die priester, en Natan, die profeet, hom daar salf as koning oor Israel. Blaas op die •ramshoring en roep dan uit, ‘Lank lewe koning Salomo!’ ₃₅Kom dan weer hierheen op, agter hom aan. Hy moet inkom en op my troon gaan sit. Hy is die een wat in my plek koning moet word – hom het ek daarvoor bestem om 'n leier oor Israel en oor Juda te wees.” ₃₆Benaja, seun van Jojada, het die koning geantwoord en gesê: “Amen! Mag die Here, die God van my heer die koning, dit bekragtig! ₃₇Soos die Here met my heer die koning was, mag Hy net so met Salomo wees! Mag Hy sy troon nog groter maak as die troon van my heer, koning Dawid.”

₃₈Daarop het Sadok, die priester, Natan, die profeet, Benaja, seun van Jojada, en die Kreti en Pleti afgegaan, en Salomo laat ry op koning Dawid se muil, en hom na Gihon geneem. ₃₉Sadok, die priester, het die horing met olie uit die tent geneem en Salomo gesalf. Hulle het op die ramshoring geblaas en die hele volk het geroep: “Lank lewe koning Salomo!” ₄₀Die hele volk het toe agter hom aan gegaan. Terwyl hulle op fluite blaas, was hulle uitbundig, met krete van vreugde. Die aarde wou skeur van hulle juigkrete.

₄₁Adonia en ook al die genooides wat by hom was, het dit gehoor net toe hulle klaar geëet het. Toe Joab die geluid van die ramshoring hoor, het hy gesê: “Waarom klink daar so 'n rumoer uit die stad op?” ₄₂Hy was nog besig om te praat, toe kom Jonatan, seun van Abjatar, die priester, skielik daar aan. Adonia sê toe: “Kom in, want jy is 'n bekwame man en jy kan net goeie nuus bring.” ₄₃Maar Jonatan het geantwoord en vir Adonia gesê: “Inteendeel! Ons heer, koning Dawid, het Salomo koning gemaak! ₄₄Die koning het saam met hom vir Sadok, die priester, Natan, die profeet, Benaja, seun van Jojada, en die Kreti en Pleti gestuur, en hulle het hom op die koning se muil laat ry. ₄₅Sadok, die priester, en Natan, die profeet, het hom by Gihon as koning gesalf. Hulle het daarvandaan uitbundig opgegaan, en die stad is in rep en roer. Dit is die geluid wat julle hoor. ₄₆Salomo het nie net op die koninklike troon gaan sit nie, ₄₇maar die amptenare van die koning het ook gekom om ons heer, koning Dawid, geluk te wens met die woorde, ‘Mag u God die roem van Salomo nog groter maak as u roem, en mag sy troon nog groter wees as u troon!’ Die koning het toe op die bed in aanbidding gebuig; ₄₈hy het ook gesê, ‘Die Here, die God van Israel, moet geprys word, Hy wat dit so beskik het dat iemand vandag op my troon sit, terwyl ek dit met my eie oë sien.’ ”

₄₉Al die genooides wat hulle by Adonia geskaar het, het begin bewe en opgespring; elkeen het sy eie koers ingeslaan. ₅₀Adonia het Salomo gevrees; hy het opgespring, gegaan en die horings van die altaar vasgegryp. ₅₁Daar is aan Salomo berig gebring: “Kyk, Adonia vrees koning Salomo! Hy het sowaar die horings van die altaar beetgepak en sê, ‘Koning Salomo moet eers vir my sweer dat hy sy dienaar nie met die swaard sal doodmaak nie.’ ” ₅₂Daarop het Salomo gesê: “As hy 'n betroubare man is, sal daar van hom nie 'n enkele haar op die grond val nie; maar as daar kwaad in hom gevind word, sal hy sterf.” ₅₃Koning Salomo het toe iemand gestuur om hom van die altaar af te haal. Hy het gekom en diep neergebuig voor koning Salomo. Toe sê Salomo vir hom: “Gaan na jou huis toe!”