Spreuke 8

₁Is dit nie Wysheid wat uitroep,

en Verstandigheid wat haar stem

laat opklink nie?

₂Op die top van die hoogtes

langs die pad,

waar die hoofpaaie bymekaarkom,

het sy stelling ingeneem.

₃Langs die poorte,

by die ingang na die stad,

by die toegang tot die poortdeure,

roep sy opgewonde uit:

₄“Na julle, manne, roep ek;

my stem is gerig tot mensekinders.

₅Kry tog insig in vernuf, onverstandiges;

onnoseles, bring die hart tot insig!

₆Luister, want oor gepaste dinge

praat ek –

en oor my lippe kom wat reg is.

₇Want die waarheid,

dit verkondig my mond,

en afstootlik vir my lippe

is goddeloosheid.

₈Wat reg is, kenmerk al die woorde

uit my mond,

niks daarin is geslepe of verdraai nie;

₉dit is alles duidelik

vir wie insig toon,

en gepas vir hulle

wat kennis verwerf.

₁₀Aanvaar my vermaning,

en nie silwer nie,

aanvaar kennis eerder as goud.”

₁₁Ja, Wysheid is beter as koraal,

en niks wat begeerlik is,

kan met haar vergelyk word nie.

₁₂“Ek, Wysheid,

die kennis van goeie oordeel

verkry ek.

₁₃Ontsag vir die Here

is om die kwaad te haat;

verwaandheid, hoogmoed,

'n verkeerde pad

en 'n verdorwe mond haat ek.

₁₄Ek beskik oor raad

en vindingrykheid;

ek, insig, beskik oor krag.

₁₅Deur my regeer konings,

en hooggeplaastes vaardig

regverdige dekrete uit.

₁₆Deur my voer •aanvoerders bevel,

ook vooraanstaandes –

almal wat regverdige beslissings neem.

₁₇Wie my liefhet, het ek self ook lief,

en wie my soek, sal my vind.

₁₈Welvaart en eer is by my,

bestendige rykdom en geregtigheid.

₁₉My vrugte is beter as goud,

as fyngoud,

my opbrengs beter

as uitgesoekte silwer.

₂₀Op die pad van geregtigheid

loop ek

– presies op die paaie

van regverdigheid –

₂₁om hulle wat my liefhet,

besittings te laat erf.

Hulle voorraadkamers maak ek vol.

₂₂“Die Here, Hy het my geskep

as die eerste van sy werke,

voor sy dade van lank gelede.

₂₃In die verre verlede is ek gevorm,

aan die begin, voor die aarde.

₂₄Daar was nog nie •oerwaters nie,

toe is ek voortgebring;

daar was nog nie fonteine

ryk aan water nie.

₂₅Voordat berge ingeplant is,

voor heuwels daar was,

is ek voortgebring,

₂₆toe Hy nog nie grond

en oop weivelde gemaak het nie –

die eerste grondsoorte

van die vasteland.

₂₇Toe Hy die hemele gevestig het,

was ek daar.

Toe Hy die horison afgemerk het

oor die oppervlak

van die watermassa;

₂₈toe Hy die wolkehemel

daarbo gevestig,

die fonteine van die oerwater

sterk gemaak het;

₂₉toe Hy vir die see

sy grens vasgestel het,

dat die water nie sy bevel

sou oortree nie;

toe Hy die fondamente

van die aarde afgesteek het,

₃₀was ek 'n lieflingskind aan sy sy –

ek was dag ná dag sy vreugde,

terwyl ek die hele tyd

voor Hom speel.

₃₁Terwyl ek op die bewoonbare

deel van sy aarde speel,

het ek vreugde gevind

in die mensekinders.

₃₂“Daarom, seuns, luister na my!

Gelukkig is hulle wat op my paaie bly.

₃₃Luister na my vermaning

en word wys;

moet dit nie in die wind slaan nie.

₃₄Gelukkig is die mens

wat na my luister

deur dag ná dag

by my deure te waak,

by die kosyne van my ingange

wag te hou.

₃₅Ja, wie my vind,

het die lewe gevind;

hy geniet die goedkeuring

van die Here.

₃₆Maar wie my ontbeer,

doen sy lewe geweld aan;

almal wat my haat,

het die dood lief.”