Jeremia 11

₁Dit is die woord wat van die Here tot Jeremia gekom het: ₂“Luister na die woorde van hierdie verbond, en praat met die manne van Juda en die inwoners van Jerusalem. ₃Sê vir hulle, ‘So sê die Here, die God van Israel: “Vervloek is die mens wat nie luister na die woorde van hierdie verbond nie, ₄dit wat Ek julle voorouers beveel het op die dag toe Ek hulle uit Egipteland, uit die ystersmeltoond, uitgelei het met die woorde, ‘Luister na my stem en tree op ooreenkomstig alles wat Ek julle beveel. Julle sal dan my volk wees, en Ek sal julle God wees, ₅sodat Ek die eed gestand kan doen wat Ek vir julle voorouers afgelê het – om vir hulle 'n land te gee wat oorloop van melk en heuning, soos dit vandag is.’ ” ’ ”

Ek het daarop geantwoord en gesê: “•Amen, Here!”

₆Die Here het vir my gesê: “Roep al hierdie woorde uit in die dorpe van Juda en in die strate van Jerusalem, ‘Luister na die woorde van hierdie verbond en voer dit uit! ₇Want Ek het julle voorouers uitdruklik gewaarsku, vanaf die dag toe Ek hulle uit Egipteland laat optrek het, tot vandag toe. Ek het hulle aanhoudend gewaarsku met die woorde: “Luister na my stem!” ₈Maar hulle het nie geluister nie, en nie hulle ore oopgemaak nie. Elkeen van hulle het die verstoktheid van sy bose hart bly volg. Toe het Ek al die vervloekings van hierdie verbond wat Ek hulle beveel het om uit te voer, maar wat hulle nie uitgevoer het nie, oor hulle gebring.’ ”

₉Die Here sê toe vir my: “Daar is 'n sameswering ontdek by die manne van Juda en die inwoners van Jerusalem. ₁₀Hulle het teruggekeer na die sondeskuld van hulle eerste voorouers, wat geweier het om na my woorde te luister; dit is hulle wat agter ander gode aangeloop het om dié te dien. Die huis van Israel en die huis van Juda het my verbond verbreek wat Ek met hulle voorouers gesluit het.”

₁₁Daarom, so sê die Here: “Kyk, Ek gaan oor hulle teenspoed bring waaraan hulle nie sal kan ontsnap nie. Hulle sal na My roep om hulp, maar Ek sal nie na hulle luister nie. ₁₂Die dorpe van Juda en die inwoners van Jerusalem sal dan gaan en om hulp roep na die gode vir wie hulle offers verbrand het, maar die gode sal hulle geensins kan verlos in die tyd van hulle teenspoed nie. ₁₃Ja, net soveel dorpe as wat jy het, net soveel het jou gode geword, Juda. En net soveel strate as wat Jerusalem het, soveel is die altare wat julle opgerig het vir die skandelike afgod – altare om vir Baäl offers te verbrand. ₁₄En jy, jy moenie vir hierdie volk bid nie; moenie vir hulle 'n klaagroep, 'n gebed opstuur nie, want Ek luister nie wanneer hulle na My roep vanweë die ramp wat hulle tref nie.

₁₇Die Here, Heerser oor alle magte, wat jou geplant het, het 'n ramp oor jou aangekondig weens die boosheid van die huis van Israel en die huis van Juda, die boosheid wat hulle gepleeg het om My te tart, deur vir Baäl offers te verbrand.

₁₈Die Here self het my ingelig, sodat ek kon weet. Toe het U my laat sien waarmee hulle besig is. ₁₉Ek was soos 'n mak lam wat weggelei word om geslag te word. Ek het nie geweet dat dit teen my is wat hulle planne beraam nie:

₂₁Daarom, so sê die Here oor die manne van Anatot wat jou lewe soek en sê, “Jy mag nie profeteer in die Naam van die Here nie, sodat jy nie deur ons hand sterf nie,” ₂₂ja, so sê die Here, Heerser oor alle magte: “Kyk, Ek gaan van hulle rekenskap eis: Die jong manne sal sterf deur die swaard; hulle seuns en hulle dogters sal sterf van honger. ₂₃Daar sal vir hulle niemand oorbly nie, want Ek bring onheil oor die manne van Anatot in die jaar waarin daar van hulle rekenskap geëis word.”