JOB 15

₁TOE het Élifas, die Temaniet, geantwoord en gesê:

₂Sal 'n wyse man met winderige wetenskap antwoord gee en sy buik vul met oostewind —

₃deur te pleit met woorde wat nie baat en met beweringe waarmee hy niks uitrig nie?

₄Ja, jý breek die Godsvrees af en verstoor die stille oordenking voor die aangesig van God.

₅Want jou ongeregtigheid gee onderrig aan jou mond, en jy kies die taal van die listiges.

₆Jou eie mond veroordeel jou, en nie ek nie; ja, jou eie lippe getuig teen jou.

₇Is jy die eerste as mens gebore en voor die heuwels in die wêreld gebring?

₈Het jy in die raad van God afgeluister en die wysheid na jou toe getrek?

₉Wat weet jy wat ons nie weet nie? Wat verstaan jy wat in ons nie is nie?

₁₀Ook is daar grys hare, ook bejaardes onder ons, ryker in dae as jou vader.

₁₁Is die vertroostinge van God vir jou te min, en 'n woord met sagtheid jou toegespreek?

₁₂WAAROM sleep jou hart jou weg? En waarom flikker jou oë so —

₁₃dat jy jou toorn rig teen God en sulke woorde uit jou mond laat uitgaan?

₁₄Wat is die mens, dat hy rein sou wees? En hy wat uit 'n vrou gebore is, dat hy regverdig sou wees?

₁₅Kyk, in sy heiliges stel Hy geen vertroue nie; ja, die hemele is nie rein in sy oë nie;

₁₆hoeveel minder die afskuwelike en ontaarde, die mens wat onreg drink soos water!

₁₇Ek wil jou inlig, luister na my; en wat ek gesien het, wil ek vertel;

₁₈wat die wyse manne verkondig sonder om iets te verberg, van hulle vaders af oorgelewer;

₁₉aan hulle alleen was die land gegee, en geen vreemdeling het nog onder hulle deurgetrek nie.

₂₀AL sy dae leef die goddelose in angs, ja, al die jare deur wat vir die tiran bepaal is.

₂₁Skrikgeluide is in sy ore; in volle vrede oorval die verwoester hom.

₂₂Hy glo nie dat hy uit die duisternis sal terugkeer nie; en hy is bestemd vir die swaard.

₂₃Hy dwaal rond en soek brood. Waar is dit? Hy weet dat gereed is, ophande, die dag van duisternis.

₂₄Benoudheid en angs verskrik hom; dit oorweldig hom soos 'n koning wat gereed staan vir die aanval,

₂₅omdat hy sy hand uitgesteek het teen God en die Almagtige getrotseer het

₂₆(hy het Hom stormgeloop met uitgerekte nek, met die dik bulte van sy skilde);

₂₇omdat hy sy gesig met sy vet oordek en 'n vetlaag op sy heupe gevorm het,

₂₈en verdelgde stede bewoon het, huise wat nie bewoon moes word nie, wat bestem was om puinhope te bly.

₂₉HY bly nie ryk en sy vermoë hou nie stand nie, en hulle besitting buig nie soos koringare na die aarde toe nie.

₃₀Hy ontvlug nie die duisternis nie, die vlam laat sy spruit verdroog, en hy vergaan deur die geblaas van die mond van God.

₃₁Laat hom nie vertrou op nietigheid nie — hy kom bedroë uit! — want nietigheid sal sy vergelding wees.

₃₂Voor sy tyd word dit vervul, en sy palmtak bly nie meer groen nie.

₃₃Hy skud sy onryp druiwe af soos 'n wingerdstok en gooi sy bloeisel af soos 'n olyfboom.

₃₄Want die bende van die goddelose is onvrugbaar, en vuur verteer die tente van omkopery.

₃₅Hulle is swanger van moeite en baar onheil; en hulle skoot bring bedrog voort.