JOB 39

₁KAN jy prooi jag vir die leeuin? Of die honger van die jong leeus stil maak

₂as hulle neerbuig in die lêplekke, klaarsit in die skuilplek om te loer?

₃Wie berei vir die kraai sy spys as sy kleintjies roep tot God, ronddwaal by gebrek aan voedsel?

₄Weet jy die tyd as die steenbokke lam? Neem jy dit waar as die takbokooie voortbring?

₅Tel jy die maande wat hulle dragtig is? En weet jy die tyd dat hulle lam?

₆Hulle buig hul krom, bring hulle kleintjies voort — weg is hulle weë!

₇Hulle kleintjies word sterk, word groot in die veld, loop weg en kom na hulle nie terug nie.

₈Wie het die wilde-esel so vry laat loop? En wie het die bande van die woestyn-esel losgemaak?

₉Vir hom het Ek die wildernis sy huis gemaak en die brak land sy woonplek.

₁₀Hy lag oor die gewoel van die stad; die geskreeu van die drywer hoor hy nie.

₁₁Die omgewing van die berge is sy weiveld; en al wat groen is, soek hy uit.

₁₂Sal die buffel gewillig wees om jou te dien? Of sal hy vernag by jou krip?

₁₃Kan jy die buffel aan die ploegvoor bind met sy trektou? Of sal hy die laagtes agter jou eg?

₁₄Sal jy op hom vertrou, omdat sy krag groot is? En aan hom jou arbeid oorlaat?

₁₅Kan jy op hom reken, dat hy jou gesaaide sal inbring en bymekaarmaak op jou dorsvloer?

₁₆Die vlerk van die volstruis klap vrolik. Is dit 'n sagaardige vleuel en veer?

₁₇Want sy laat haar eiers op die grond lê en hou hulle warm op die grond;

₁₈en vergeet dat 'n voet dit kan stukkend druk en die wilde diere van die veld dit kan vertrap.

₁₉Hard behandel sy haar kleintjies asof dit nie hare is nie; is haar moeite tevergeefs — sy is nie bekommerd nie.

₂₀Want God het haar die wysheid ontsê en haar geen deel gegee aan die verstand nie.

₂₁Wanneer sy haarself in die hoogte klap, lag sy oor die perd en sy ruiter.

₂₂Gee jy aan die perd sterkte? Beklee jy sy nek met maanhare?

₂₃Laat jy hom spring soos die sprinkaan? Sy trotse gesnuif is 'n verskrikking.

₂₄Hy grawe in die laagte en is vrolik in sy krag; hy trek uit, die stryd tegemoet.

₂₅Hy lag oor die vrees en word nie verskrik nie en draai nie om vir die swaard nie.

₂₆Op hom rammel die pylkoker, die flikkerende spies en lans.

₂₇Onstuimig en wild verslind hy die grond en staan nie stil as die basuin klink nie.

₂₈By elke basuinstoot sê hy: Heag! En van ver ruik hy die oorlog, die donderroep van die leërowerstes en die oorlogsgeskreeu.

₂₉Sweef die valk opwaarts deur jou verstand en sprei sy vlerke uit na die suide toe?

₃₀Of vlieg die adelaar hoog op jou bevel en bou hy hoog sy nes?

₃₁Op die rots woon hy en vernag hy, op die rotspunt en bergvesting.

₃₂Daarvandaan loer hy op voedsel, sy oë kyk in die verte.

₃₃Ook slurp sy kleintjies bloed, en waar gesneuweldes lê, daar is hy.

₃₄EN die Here het Job geantwoord en gesê:

₃₅Wil die berisper met die Almagtige twis? Laat hy wat God teregwys, hierop antwoord!

₃₆Toe het Job die Here geantwoord en gesê:

₃₇Kyk, ek is te gering. Wat kan ek U antwoord? Ek lê my hand op my mond.

₃₈Een maal het ek gespreek, maar sal nie meer antwoord nie; ja, twee maal, maar ek sal nie voortgaan nie.