SPREUKE 9

₁DIE Wysheid het haar huis gebou, haar sewe pilare uitgekap,

₂haar slagvee geslag, haar wyn gemeng, ook haar tafel gedek.

₃Sy het haar diensmeisies uitgestuur, sy nooi uit op die hange van die stadshoogtes:

₄Wie eenvoudig is, laat hy inkom hierheen, wie verstandeloos is, vir hom sê sy:

₅Kom, eet julle van my brood, en drink van die wyn wat ek gemeng het;

₆laat staan die eenvoudigheid, dan sal julle lewe, en betree die weg van verstand.

₇Hy wat 'n spotter teregwys, behaal vir homself skande, en hy wat 'n goddelose bestraf, vir homself 'n skandvlek.

₈Bestraf 'n spotter nie, anders haat hy jou; bestraf 'n wyse, en hy sal jou liefhê.

₉Deel mee aan die wyse, en hy sal nog wyser word, leer die regverdige, en hy sal insig vermeerder.

₁₀Die beginsel van die wysheid is die vrees van die Here, en kennis van die Heilige is verstand.

₁₁Want deur my word jou dae meer en word jare van lewe vir jou toegevoeg.

₁₂As jy wys is, is jy wys tot jou voordeel, en is jy 'n spotter, dan moet jy dit alleen dra.

₁₃Vrou Dwaasheid is onrustig, pure eenvoudigheid en heeltemal onkundig;

₁₄en sy sit by die deur van haar huis, op 'n stoel op die hoogtes van die stad,

₁₅om te nooi die wat op die weg verbygaan, die wat op hulle paaie reguit wandel:

₁₆Wie eenvoudig is, laat hy inkom hierheen! En die verstandelose, aan hom sê sy:

₁₇Gesteelde waters is soet, en brood in die geheim geëet, is lekker.

₁₈Maar hy weet nie dat dáár skimme is, dat haar genooides in die dieptes van die doderyk is nie.