PSALM 132

₁'n BEDEVAARTSLIED.

o Here, dink aan Dawid, aan al sy moeite;

₂dat hy aan die Here gesweer het, hierdie gelofte gedoen het aan die Magtige van Jakob:

₃Sekerlik sal ek nie ingaan in die tent van my woning of klim op die bed wat vir my gesprei is nie;

₄sekerlik sal ek my oë geen slaap gun, aan my ooglede geen sluimering nie,

₅totdat ek 'n plek vind vir die Here, 'n woning vir die Magtige van Jakob!

₆Kyk, ons het daarvan gehoor in Éfrata; ons het dit gevind in die velde van Jaär.

₇Laat ons na sy woning gaan, ons neerbuig voor die voetbank van sy voete.

₈Staan op na u rusplek, Here, U en die ark van u sterkte!

₉Laat u priesters bekleed wees met geregtigheid, en laat u gunsgenote jubel.

₁₀Wys u gesalfde nie af nie, ter wille van Dawid, u kneg.

₁₁Die Here het aan Dawid gesweer in waarheid (Hy sal daarvan nie terugkom nie): Van die vrug van jou liggaam sal Ek laat sit op jou troon.

₁₂As jou seuns my verbond hou en my getuienisse wat Ek hulle leer, dan sal húlle seuns ook vir ewig op jou troon sit.

₁₃Want die Here het Sion uitgekies, Hy het dit as woonplek vir Hom begeer en gesê:

₁₄Dit is my rusplek vir ewig; hier wil Ek woon, want Ek het dit begeer.

₁₅Sy voedsel sal Ek ryklik seën, sy behoeftiges versadig met brood;

₁₆en sy priesters sal Ek met heil beklee, en sy gunsgenote sal vrolik jubel.

₁₇Daar sal Ek vir Dawid 'n horing laat uitspruit; Ek het vir my gesalfde 'n lamp toeberei.

₁₈Ek sal sy vyande met skaamte beklee, maar op hom sal sy kroon skitter.