PSALM 73

₁'n PSALM van Asaf.

Waarlik, God is goed vir Israel, vir die wat rein van hart is.

₂Maar wat my aangaan, my voete het amper gestruikel, my voetstappe het byna uitgegly.

₃Want ek was afgunstig op die onsinniges toe ek die voorspoed van die goddelose mense sien.

₄Want daar is geen kwellings by hulle nie, gesond en vet is hulle liggaam.

₅In die moeite van sterwelinge is hulle nie, en saam met ander mense word hulle nie geplaag nie.

₆Daarom is die trots om hulle soos 'n halssieraad, die geweld bedek hulle soos 'n gewaad.

₇Hulle oë puil uit van vet; die inbeeldinge van die hart loop oor.

₈Hulle spot en spreek in boosheid verdrukking; hulle spreek uit die hoogte.

₉Hulle stel hul mond teen die hemel, en hul tong wandel op die aarde.

₁₀Daarom draai hulle mense hul hierheen, en waters in volheid word deur hulle geslurp.

₁₁En hulle sê: Hoe sou God dit weet, en sou daar kennis by die Allerhoogste wees?

₁₂Kyk, so is die goddelose mense, en altyd onbesorg vermeerder hulle die rykdom!

₁₃Waarlik, tevergeefs het ek my hart rein gehou en my hande in onskuld gewas.

₁₄Die hele dag tog is ek geslaan, en my tugtiging was daar elke môre.

₁₅As ek gesê het: Ek wil óók so spreek — dan sou ek ontrou gewees het aan die geslag van u kinders!

₁₆Toe het ek nagedink om dit te verstaan, maar dit was moeite in my oë,

₁₇totdat ek in die heiligdomme van God ingegaan en op hulle einde gelet het.

₁₈Waarlik, U stel hulle op gladde plekke; U laat hulle in puin val.

₁₉Hoe word hulle in 'n oomblik 'n voorwerp van verbasing, vergaan hulle, raak hulle tot niet deur verskrikkinge!

₂₀Soos 'n droom nadat 'n mens wakker word, o Here, so verag U, as U opwaak, hulle beeld!

₂₁Toe my hart bitter gestemd en ek in my niere geprikkel was,

₂₂toe was ék dom en het niks geweet nie; ek was 'n dier by U.

₂₃Nogtans is ek altyddeur by U; U het my regterhand gevat.

₂₄U sal my lei deur u raad en my daarna in heerlikheid opneem.

₂₅Wie het ek buiten U in die hemel? Buiten U begeer ek ook niks op die aarde nie.

₂₆Al beswyk my vlees en my hart — God is die rots van my hart en my deel tot in ewigheid.

₂₇Want kyk, die wat hulle ver van U af hou, vergaan; U roei almal uit wat van U afhoereer.

₂₈Maar wat my aangaan, dit is vir my goed om naby God te wees; in die Here Here het ek my toevlug gestel, om al u werke te vertel.